[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

ย่ำสายัณห์ตะวันแดงสิ้นแสงเศร้า
แสนปวดร้าวทุกวันให้หวั่นไหว
เมื่อนางจรพี่นอนเดี่ยวเปลี่ยวฤทัย
เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกา

เมื่อเย็นย่ำค่ำลงตะวันลับ
ใจย่อยยับดับดิ้นสิ้นโหยหา
นั่งเหม่อมองท้องน้ำไม่งามตา
ด้วยอุราคับแค้นแน่นอกตรม

ช่างเวิ้งว้างว่างเปล่าไร้จุดหมาย
ทั้งร่างกายหาไม่มีที่เหมาะสม
เกิดเป็นคนดูไร้ค่าความนิยม
ความรักล่มครอบครัวละลายไร้คู่นอน

                             ริน ดอนบูรพา
                                 ๒๑ มิ.ย. ๕๕