“คนดี ไม่ทำชั่ว คนชั่ว ไม่ทำดี”
พังเพย เอ่ยเข้าที ถ้อยวจี นี้ถาวร
จริงแท้ แต่เก่ากาล คำโบราณ ขานสั่งสอน
ชมหนัง ฟังละคร แล้วสะท้อน ย้อนดูตน
ทำดี มิมีสูญ ยิ่งไพบูลย์ จรูญผล
ไปไหน ไม่อับจน เพราะกุศล ดลค้ำชู
ทำชั่ว กลั้วมลทิน คนติฉิน หมิ่นลบหลู่
อุบัติ เพิ่มศัตรู ถึงเฟื่องฟู ใช่อยู่ทน
ดี,ชั่ว ตัวเลือกได้ เพียงแต่ใจ ไม่สับสน
วิถี ที่ผจญ เราเป็นคน เฟ้นหนทาง
บุญ,กรรม พึงจำแนก สองสิ่งแผก แสนแตกต่าง
ชีวัน อันบอบบาง ตกหลุมพราง อาจวางวาย
ละทิ้ง สิ่งเสื่อมทราม รู้จักปราม ความกระหาย
ขันติ มิงมงาย แยกดี,ร้าย แบ่งฝ่ายกัน
ทำได้ ดั่งใจคิด หนุนชีวิต จิตสุขสันต์
บุญป้อง สนองพลัน แทนรางวัล ปันคนดี
สุนทรวิทย์
พังเพย เอ่ยเข้าที ถ้อยวจี นี้ถาวร
จริงแท้ แต่เก่ากาล คำโบราณ ขานสั่งสอน
ชมหนัง ฟังละคร แล้วสะท้อน ย้อนดูตน
ทำดี มิมีสูญ ยิ่งไพบูลย์ จรูญผล
ไปไหน ไม่อับจน เพราะกุศล ดลค้ำชู
ทำชั่ว กลั้วมลทิน คนติฉิน หมิ่นลบหลู่
อุบัติ เพิ่มศัตรู ถึงเฟื่องฟู ใช่อยู่ทน
ดี,ชั่ว ตัวเลือกได้ เพียงแต่ใจ ไม่สับสน
วิถี ที่ผจญ เราเป็นคน เฟ้นหนทาง
บุญ,กรรม พึงจำแนก สองสิ่งแผก แสนแตกต่าง
ชีวัน อันบอบบาง ตกหลุมพราง อาจวางวาย
ละทิ้ง สิ่งเสื่อมทราม รู้จักปราม ความกระหาย
ขันติ มิงมงาย แยกดี,ร้าย แบ่งฝ่ายกัน
ทำได้ ดั่งใจคิด หนุนชีวิต จิตสุขสันต์
บุญป้อง สนองพลัน แทนรางวัล ปันคนดี
สุนทรวิทย์
ดีนั้นมันทำยาก แสนลำบากจนอยากหนี
มองหามาทั้งปี ยังไม่พบประสบกัน
ใครใครไม่อยากชั่ว เพราะใจกลัวบาปมหันต์
คงถึงซึ่งทางตัน จึงสร้างกรรมด้วยจำใจ
เมตตาเพื่อนมนุษย์ ช่วยรั้งฉุด หยุดเหลวไหล
มีจิตคิดอภัย ชี้ทางธรรมให้ดำเนิน
--ณัชชา--
มองหามาทั้งปี ยังไม่พบประสบกัน
ใครใครไม่อยากชั่ว เพราะใจกลัวบาปมหันต์
คงถึงซึ่งทางตัน จึงสร้างกรรมด้วยจำใจ
เมตตาเพื่อนมนุษย์ ช่วยรั้งฉุด หยุดเหลวไหล
มีจิตคิดอภัย ชี้ทางธรรมให้ดำเนิน
--ณัชชา--