# โมฆะ #
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 04:19:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: # โมฆะ #  (อ่าน 3352 ครั้ง)
ไผ่เดียวดาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 851



« เมื่อ: 21 มิถุนายน 2012, 01:04:PM »

ความดีฉัน ที่มอบให้ น้อยไปหรือ
จึงไม่สื่อ ความในใจ บอกให้เห็น
รักไม่ซึม ดูลำบาก และยากเย็น
สิ่งที่เป็น ความสัมพันธ์ ฉันหวั่นใจ

โทรหาบ่อย ซ้ำถี่ๆ คนดีเบื่อ
เหมือนไม่เหลือ ความเป็นแฟน คลอนแคลนไหว
ฝากข้อความ ก็เหมือนเคย เงียบเฉยไป
หรืออยากให้ รักเราจบ เลิกคบกัน

ถ้าอย่างนั้น ให้สิ้นสุด และหยุดเถิด
มันไม่เกิด ผลดีเลย ที่เฉยฉัน
แฟนแค่นาม เหมือนจอมปลอม แกล้งยอมกัน
ยิ่งนานวัน เสียเวลา ระอาใจ

ไม่ต้องต่าง ของ้อกัน คืนวันเก่า
เรื่องของเรา มันซ้ำซาก จนยากให้
รักคืนรัง แล้วต้องแตก ถูกแยกไป
ด้วยข้างใน หัวใจเลือน ไม่เหมือนเดิม

ก็มันครั้ง ที่เท่าไหร่ ถ้าให้นับ
ที่ฉันจับ ว่ามีใคร แอบใช้เสริม
แต่กันฉัน เป็นตัวจริง อ้างสิ่งเดิม
รักแต่เริ่ม ฉันมากล้น แค่คนเดียว

เธอกลับกลอก หลอกหัวใจ จนไม่เหลือ
สิ่งจุนเจือ ไว้เพื่อรัก เลยสักเสี้ยว
ถึงวันนี้ ฉันขอทน อยู่คนเดียว
อย่ายุ่งเกี่ยว ให้ต้องหมอง ขุ่นข้องใจ

ความผูกพันธ์ วันเก่าๆ ขอเอาทิ้ง
รักแท้จริง เชิญมอบให้ กับใครไหน
ไปอยู่เถิด กับตัวเขา ที่เร้าใจ
รักเราให้ มันโมฆะ สละเรือ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รการตติ, sunthornvit, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, คนเผาถ่าน, อริญชย์, รัตนาวดี, panthong.kh, ปู่ริน, D, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s