บ า ง ค รั้ ง . . . . สิ่ ง ที่ เ ร า เ ฝ้ า ร อ
ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราร้องขออยากจะเห็น
บางที...ก็ต้องปล่อยไป...แบบที่เป็น
เมื่อมิอาจขอพรจากจันทร์เพ็ญ...ก็ปล่อยมันเป็นไป
ก า ร มิ ไ ด้ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง
มันทำให้ฉันอ้างว้างและอ่อนไหว
และการไม่มีเธอ...เคียงใกล้
ก็เหมือนเสียงหัวใจ...มันเริ่มแผ่วลงไปทุกวัน
ยั ง คิ ด ถึ ง บ า ง ค น . . . บ น ร า ว ฟ้ า
ยังคงปรารถนา...ให้เธออยู่ตรงหน้า...แม้เป็นเพียงฝัน
ยังคงรอยคอยมาเสมอ...ทุก ๆ วัน
ยังคงมีกันและกัน...ในหัวใจ
แ ม้ วั น นี้. . . ไ ม่ อ า จ มี ค ำ ว่ า เ รา
ยังฝากเสียงกระซิบแผ่วเบา...ผ่านดวงจันทร์วันฟ้าใส
ยังคงรอเธอตรงนี้...ไม่เปลี่ยนไป
และยังเก็บเธอไว้...ลึกที่สุดของหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง
ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราร้องขออยากจะเห็น
บางที...ก็ต้องปล่อยไป...แบบที่เป็น
เมื่อมิอาจขอพรจากจันทร์เพ็ญ...ก็ปล่อยมันเป็นไป
ก า ร มิ ไ ด้ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง
มันทำให้ฉันอ้างว้างและอ่อนไหว
และการไม่มีเธอ...เคียงใกล้
ก็เหมือนเสียงหัวใจ...มันเริ่มแผ่วลงไปทุกวัน
ยั ง คิ ด ถึ ง บ า ง ค น . . . บ น ร า ว ฟ้ า
ยังคงปรารถนา...ให้เธออยู่ตรงหน้า...แม้เป็นเพียงฝัน
ยังคงรอยคอยมาเสมอ...ทุก ๆ วัน
ยังคงมีกันและกัน...ในหัวใจ
แ ม้ วั น นี้. . . ไ ม่ อ า จ มี ค ำ ว่ า เ รา
ยังฝากเสียงกระซิบแผ่วเบา...ผ่านดวงจันทร์วันฟ้าใส
ยังคงรอเธอตรงนี้...ไม่เปลี่ยนไป
และยังเก็บเธอไว้...ลึกที่สุดของหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง
เอ-มิ-กา