...ความรู้สึก ครอบงำ ด้วยคำหวาน
ใจสะท้าน หวาบหวิว สร้างทิวฝัน
ภาพพระพรหม ห่มอุ่น เริ่มคุ้นกัน
ในห้วงความ ไหวหวั่น พลันอ่อนใจ...
...เพียงก้าวแรก แหวกม่าน สานทรวงวุ่น
อารมณ์หมุน เคลิ้มจน ระคนใฝ่
กับชายแปลก แรกก้าว ผ่าวฤทัย
เพียงเจอกัน ในใจ ใคร่ห่วงตาม...
...เธอคงมี โซ่ทอง เจ้าของแล้ว
คงจะเป็น น้องแก้ว มีแววค้าน
อาจเป็นชาย ปลอบใจ ให้ตำนาน
หวังเปิดม่าน สานรัก แล้วหักลา...
...ได้โปรดอย่า ทำลาย หมายสองด้าน
อย่าประหาร ด้วยคำ ให้ช้ำกว่า
โปรดสงสาร ด้วยพิศ จิตเมตตา
จะมอบค่า มาให้ ทั้งใจเลย...
รัตนาวดี
นางถามถึง โซ่ทอง ที่คล้องอยู่
จะขอตอบ บอกให้รู้ ดูเฉลย
มิได้ฉวย ด้วยคิด ปกปิดเลย
มิได้คิด ก่ายเกย แล้วเลยลา
ข้าพเจ้า เคยเขลา อยู่คราหนึ่ง
ด้วยหวังพึ่ง ในรัก จักโหยหา
มอบใจวาง นางหนึ่ง ตรึงอุรา
ด้วยเดียงสา ในคารม เลยตรมใจ
ในกาลนั้น ผ่านมา ปีกว่าแล้ว
ที่คลาดแคล้ว วี่แวว แห้วไฉน
ได้ข่าวว่า เธอไปดี ก็ดีใจ
แต่งงานไป กับชาย ที่หมายดี
จนตอนนี้ ทำใจ ไปได้บ้าง
ความอ้างว้าง เดียวดาย มิหน่ายหนี
หวนคิดถึง คราเก่า เศร้าทุกที
หรือต้องมี แต่เหงา เศร้าอุรา
หากต้องมี ความรัก สักครั้งหนึ่ง
คงต้องพึ่ง รักแท้ แลรักษา
จะมีไหม รักเดียว ช่วยเยียวยา
จะแลกมา ซึ่งรัก สลักทรวง...
ก้าวแรกฯ...
จะขอตอบ บอกให้รู้ ดูเฉลย
มิได้ฉวย ด้วยคิด ปกปิดเลย
มิได้คิด ก่ายเกย แล้วเลยลา
ข้าพเจ้า เคยเขลา อยู่คราหนึ่ง
ด้วยหวังพึ่ง ในรัก จักโหยหา
มอบใจวาง นางหนึ่ง ตรึงอุรา
ด้วยเดียงสา ในคารม เลยตรมใจ
ในกาลนั้น ผ่านมา ปีกว่าแล้ว
ที่คลาดแคล้ว วี่แวว แห้วไฉน
ได้ข่าวว่า เธอไปดี ก็ดีใจ
แต่งงานไป กับชาย ที่หมายดี
จนตอนนี้ ทำใจ ไปได้บ้าง
ความอ้างว้าง เดียวดาย มิหน่ายหนี
หวนคิดถึง คราเก่า เศร้าทุกที
หรือต้องมี แต่เหงา เศร้าอุรา
หากต้องมี ความรัก สักครั้งหนึ่ง
คงต้องพึ่ง รักแท้ แลรักษา
จะมีไหม รักเดียว ช่วยเยียวยา
จะแลกมา ซึ่งรัก สลักทรวง...
ก้าวแรกฯ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
