แม้เห็นแสงจ้าแจ่มแซมสว่าง
เงาเลื่อนลางพรางลับดับแสงฉาย
พรางลับเร้นเช่นลวงลับดับมลาย
เหลือเพียงสายลมพริ้วปลิวผ่านไป
แสงเลือนลางจางสีตะวันแต้ม
ความมืดแซมแกมหม่นแต่หนไหน
พาความรักพลัดพรากจากใจไป
เหลือเพียงใจคู่เหงาเศร้าเดียวดาย
เงาเลื่อนลางพรางลับดับแสงฉาย
พรางลับเร้นเช่นลวงลับดับมลาย
เหลือเพียงสายลมพริ้วปลิวผ่านไป
แสงเลือนลางจางสีตะวันแต้ม
ความมืดแซมแกมหม่นแต่หนไหน
พาความรักพลัดพรากจากใจไป
เหลือเพียงใจคู่เหงาเศร้าเดียวดาย
ดังแก้วร่วงพริบแตกแยกเศษเสี้ยว
พลันแสงเดียววาบราตรีพลีแสงพ่าย
โอ้ใจอวลกลิ่นฝันพรรณราย
บทจะหายใจหุบฟุบไม่ฟื้น
เธอประดุจดอกไม้แต้มใจโลก
บรรเทาโศกเฉกอรุณอุ่นวันชื่น
ไยมาหักกิ่งหวังล้มทั้งยืน
จึงเหมือนฝืนหายใจแม้ตายแล้ว
ป.ล. แบบว่าไม่ทันเห็นกลอนคุณพันทอง แต่งรับสัมผัสสระอายไปซะแล้ว ขออภัยด้วย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
