มนุษย์เรานั้นหรือก็คือสัตว์
เกิดเมากัดเกาะกินทุกแห่งหน
กว่ารู้พ่อ-รู้แม่ รู้ตัวตน
อารธรรมนั้นผ่านพ้นนานเพียงใด
ยุคต่อมาจึงมีศาสนา
โดยไม่ต้องค้นหาไม่คว้าไขว่
มนุษย์จึงผุดผ่องมียองใย
เพราะศีลธรรมในใจจึงสมคน
ยุคเดี๋ยวนี้มีทุกอย่างการศึกษา
มนุษย์เรายังบ้าและสับสน
สันดานหยาบบาปหนาสัปดน
ย้อนกลับไปเป็นคนยุคแรกเอย
เกิดเมากัดเกาะกินทุกแห่งหน
กว่ารู้พ่อ-รู้แม่ รู้ตัวตน
อารธรรมนั้นผ่านพ้นนานเพียงใด
ยุคต่อมาจึงมีศาสนา
โดยไม่ต้องค้นหาไม่คว้าไขว่
มนุษย์จึงผุดผ่องมียองใย
เพราะศีลธรรมในใจจึงสมคน
ยุคเดี๋ยวนี้มีทุกอย่างการศึกษา
มนุษย์เรายังบ้าและสับสน
สันดานหยาบบาปหนาสัปดน
ย้อนกลับไปเป็นคนยุคแรกเอย
การศึกษา มิอาจห้าม-ปรามคนโลภ
เขาละโมบ โฉบคว้า กันผ่าเผย
ถึงตักเตือน กี่ครัง ยังเฉยเมย
ไม่เห็นเคย ยี่หระ การกระทำ
ให้มั่งคั่ง สฤงคาร โอฬารล้น
คงทุรน มักได้ ไม่รู้หนำ
ไม่รู้อิ่ม ไม่รู้พอ มุ่งก่อกรรม
เป็นประจำ เห็นอยู่ ต่างรู้ดี
สุนทรวิทย์
เขาละโมบ โฉบคว้า กันผ่าเผย
ถึงตักเตือน กี่ครัง ยังเฉยเมย
ไม่เห็นเคย ยี่หระ การกระทำ
ให้มั่งคั่ง สฤงคาร โอฬารล้น
คงทุรน มักได้ ไม่รู้หนำ
ไม่รู้อิ่ม ไม่รู้พอ มุ่งก่อกรรม
เป็นประจำ เห็นอยู่ ต่างรู้ดี
สุนทรวิทย์