เป็นคนที่ ไม่อยากจ้อง หรือมองหน้า
เป็นเพียงค่า ที่ด้อยลง ต้องปลงหนอ
เป็นเพียงคน ที่ใจแย่ เฝ้าแต่รอ
ยังจดจ่อ คลายอาเพศ เธอเมตตา
เป็นเหมือนคลอง รอคอยฝน จากบนฟ้า
เป็นเหมือนยา รอเธอเก็บ เมื่อเจ็บหนา
เป็นสายลม ให้ความสุข ในทุกครา
แต่ว่าค่า ยังไม่พอ ให้ง้อคืน
ต่อให้ดี สักเท่าไหร่ ก็ไม่กลับ
รักลาลับ บินจากไกล ยากไปฝืน
คนที่เธอ ไม่รักซ้ำ ต้องกล้ำกลืน
ได้แต่ยืน มองเท่านั้น เพ้อฝันใจ
เป็นเพียงค่า ที่ด้อยลง ต้องปลงหนอ
เป็นเพียงคน ที่ใจแย่ เฝ้าแต่รอ
ยังจดจ่อ คลายอาเพศ เธอเมตตา
เป็นเหมือนคลอง รอคอยฝน จากบนฟ้า
เป็นเหมือนยา รอเธอเก็บ เมื่อเจ็บหนา
เป็นสายลม ให้ความสุข ในทุกครา
แต่ว่าค่า ยังไม่พอ ให้ง้อคืน
ต่อให้ดี สักเท่าไหร่ ก็ไม่กลับ
รักลาลับ บินจากไกล ยากไปฝืน
คนที่เธอ ไม่รักซ้ำ ต้องกล้ำกลืน
ได้แต่ยืน มองเท่านั้น เพ้อฝันใจ