ในก้าวแรก ที่ก้าวไป ใจก็เขิน
กลัวใจนาง หมางเมิน ที่เดินล่วง
ในใจพลัน หวั่นไหว อยู่ในทรวง
ช่างเป็นช่วง ห้วงคะนึง รำพึงไป
หากบุพเพ สันนิวาส จะวาดฝัน
ให้เราเดิน เคียงกัน วันสดใส
จะร่วมเรียง เคียงข้าง ทางยาวไกล
จะคอยเป็น กำลังใจ มอบให้เธอ
ในก้าวแรก ที่ก้าวไป ใจก็หวัง
อยากเห็นนาง ลืมความหลัง ที่พลั้งเผลอ
จะขอย่าง อีกก้าว เพื่อพบเจอ
ขอก้าวไป ในใจเธอ แล้วเจอกัน...
ก้าวแรกฯ...
กลัวใจนาง หมางเมิน ที่เดินล่วง
ในใจพลัน หวั่นไหว อยู่ในทรวง
ช่างเป็นช่วง ห้วงคะนึง รำพึงไป
หากบุพเพ สันนิวาส จะวาดฝัน
ให้เราเดิน เคียงกัน วันสดใส
จะร่วมเรียง เคียงข้าง ทางยาวไกล
จะคอยเป็น กำลังใจ มอบให้เธอ
ในก้าวแรก ที่ก้าวไป ใจก็หวัง
อยากเห็นนาง ลืมความหลัง ที่พลั้งเผลอ
จะขอย่าง อีกก้าว เพื่อพบเจอ
ขอก้าวไป ในใจเธอ แล้วเจอกัน...
ก้าวแรกฯ...
...ความรู้สึก ครอบงำ ด้วยคำหวาน
ใจสะท้าน หวาบหวิว สร้างทิวฝัน
ภาพพระพรหม ห่มอุ่น เริ่มคุ้นกัน
ในห้วงความ ไหวหวั่น พลันอ่อนใจ...
...เพียงก้าวแรก แหวกม่าน สานทรวงวุ่น
อารมณ์หมุน เคลิ้มจน ระคนใฝ่
กับชายแปลก แรกก้าว ผ่าวฤทัย
เพียงเจอกัน ในใจ ใคร่ห่วงตาม...
...เธอคงมี โซ่ทอง เจ้าของแล้ว
คงจะเป็น น้องแก้ว มีแววค้าน
อาจเป็นชาย ปลอบใจ ให้ตำนาน
หวังเปิดม่าน สานรัก แล้วหักลา...
...ได้โปรดอย่า ทำลาย หมายสองด้าน
อย่าประหาร ด้วยคำ ให้ช้ำกว่า
โปรดสงสาร ด้วยพิศ จิตเมตตา
จะมอบค่า มาให้ ทั้งใจเลย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
