[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ลุงมี....ไปไหนมานะนั่นขันแต่เช้า
.........ทั้งผมเผ้าปล่อยได้ไม่พบหวี
.........เสื้อพาดบ่าพุงโผล่โหดูที
.........เข้ามาซีนั่งก่อนหรือนอนพัก

ลุงมา...ก็มันร้อนเหมือนนึ่งจึงมาหา
.........สู้อุตส่าห์คิดหวังว่าตั้งหลัก
.........อยู่ที่บ้านคนเดียวเปลี่ยวเสียนัก
.........ทั้งแตงฟักปลูกเสริมเริ่มโรยรา

ลุงมี....เหตุนั้นหรือคือมันเกิดผันผวน
........ลมพัดหวนควันไฟที่ไหม้ป่า
........จากอินโดโผปิดมิดท้องฟ้า
........หลายโรคาภูมิแพ้จะแย่ทัน

ลุงมา...ควันไฟปิดท้องฟ้าข้าก็รู้
.........แต่เช้าตรู่คล้ายหมอกออกคลุมนั่น
........ก็เสมือนม่านใหญ่ได้ปิดกั้น
........มาปิดมันแสงแดดที่แผดร้อน

ลุงมี....คือมันกั้นแนวบนเวียนวนทั่ว
........กลายเป็นตัวขวางไม่ให้ผัดผ่อน
........กระจายออกมิได้กลายยอกย้อน
........หลายขั้นตอนธรรมชาติยากคาดเดา

ลุงมา...ขอน้ำเย็นหน่อยซีที่ในตู้
........ร้อนอุดอู้เบื่อหน่ายคงได้เศร้า
........น้ำในบึงระเหยไปก็ไม่เบา
........แล้วควายเราแช่นี้ปลักที่ไหน

ลุงมี....ชาเย็นหรือน้ำเปล่าเจ้าจะดื่ม
........แต่ว่าลืมเตรียมขนมข้าวต้มให้
........ขอว่ารอหน่อยนะมิช้าไย
........ข้าจะไปซื้อหาร้านค้ามี

ลุงมา...นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่งซึ่งข้าเห็น
.........บังรถเข็นคิดงานการค้านี่
.........กระทะใหญ่ใบโตขายโรตี
.........กิจการดีขายออกทุกตรอกซอย

ลุงมี....ไหงไม่ซื้อให้ด้วยช่วยฝากข้า
.........แกล้มน้ำชาสักครั้งหวังอร่อย
.........แผ่นสองแผ่นใส่ไข่ไม่ถึงร้อย
.........หรือมาคอยคิดเงินข้าไม่ว่ากัน

ลุงมา...มือมันแห้งแป้งติดอยู่นิดหนึ่ง
.........นึกไม่ถึงทำได้ไม่อายนั่น
.........บ้วนน้ำลายใส่มือนี้ขยี้มัน
.........แล้วไปปั้นโรตี.....ข้าหนีเลย.

นพ
20มิ.ย.55