...แค่ก้าวแรก แปลกไหม ใจมันเขิน
ช่างบังเอิญ เจอะชาย ใจหมายคว้า
เอาฤทัย หุ้มห่อ ช่อมนตรา
ไร้ปัญญา จะหลีก ปลีกตัวไกล...
...หากเธอคือ ชายใจ ไม่ทิ้งหยอก
แค่คำบอก พาน้อง ต้องหวั่นไหว
ประหม่าจับ ซาบซึ้ง ถึงทรวงใน
ที่พี่ไม่ ยึดติด ทิศเคยตรอม...
...อยากตระคุบ บุพเพ สันนิวาส
ที่บังอาจ ดลให้ น้องใจพร้อม
ร่วมกันร้อย ถ้อยลิ้น ด้วยยินยอม
สร้างฝันฝาก จากอ้อม อกสองเรา...
...แค่ก้าวแรก แปลกจริง ไยหญิงชอบ
เพียงก้าวแรก เปรยปลอบ มอบฝันเป่า
จะลองย่าง อีกก้าว ผ่าวเสียงเบา
ใคร่อยากตาม คล้ายเงา คอยเฝ้าทรวง...
รัตนาวดี
ในก้าวแรก ที่ก้าวไป ใจก็เขิน
กลัวใจนาง หมางเมิน ที่เดินล่วง
ในใจพลัน หวั่นไหว อยู่ในทรวง
ช่างเป็นช่วง ห้วงคะนึง รำพึงไป
หากบุพเพ สันนิวาส จะวาดฝัน
ให้เราเดิน เคียงกัน วันสดใส
จะร่วมเรียง เคียงข้าง ทางยาวไกล
จะคอยเป็น กำลังใจ มอบให้เธอ
ในก้าวแรก ที่ก้าวไป ใจก็หวัง
อยากเห็นนาง ลืมความหลัง ที่พลั้งเผลอ
จะขอย่าง อีกก้าว เพื่อพบเจอ
ขอก้าวไป ในใจเธอ แล้วเจอกัน...
ก้าวแรกฯ...
กลัวใจนาง หมางเมิน ที่เดินล่วง
ในใจพลัน หวั่นไหว อยู่ในทรวง
ช่างเป็นช่วง ห้วงคะนึง รำพึงไป
หากบุพเพ สันนิวาส จะวาดฝัน
ให้เราเดิน เคียงกัน วันสดใส
จะร่วมเรียง เคียงข้าง ทางยาวไกล
จะคอยเป็น กำลังใจ มอบให้เธอ
ในก้าวแรก ที่ก้าวไป ใจก็หวัง
อยากเห็นนาง ลืมความหลัง ที่พลั้งเผลอ
จะขอย่าง อีกก้าว เพื่อพบเจอ
ขอก้าวไป ในใจเธอ แล้วเจอกัน...
ก้าวแรกฯ...