หยาดพิรุณ จางหาย สลายออก
ม่านเมฆหมอก เจอแสง เลยแกว่งไหว
อุษาสาง สว่างแล้ว จำแจวไกล
ล่วงวันใหม่ ใสส่อง ท้องนภา
รุ่งกินน้ำ งามงด สดสวยขาว
เจ็ดสีพราว สกาวขับ วับวาวหนา
ม่วงคามแดง แฝงเขียว เปลี่ยวอุรา
แสดส่องหล้า แซมเหลือง ดูเรืองรอง
หยาดพิรุณ หล่นเกลื่อน กลับเลือนหาย
นภากลาย พรายพร่าง ไม่ร้างหมอง
ฟ้าหลังฝน น่ายล ละคนมอง
แสงเรืองรอง ผ่องผุด สะดุดใจ
หยาดพิรุณ จางหาย สลายออก
พลันเมฆหมอก ระรอกจาง เริ่มบางใส
แสงอุษา โรยนภา มาแต่ไกล
อรุโณทัย กระจ่าง สว่างตา
เมื่อแสงเงิน แสงทอง รังรองเรื่อ
มวลผีเสื้อ เจือตอม หอมบุหงา
ผกาเด่น เห็นภาพ สะอาดตา
เหล่านกกา เริงร่า พาเปรมปรีดิ์
ฟ้าหังฝน หลังหม่น เกลื่อนหล่นหาย
ก็เพิ่มลาย วาดสาย ระบายสี
เจ็ดสีผ่อง เรืองรอง ท้องนที
ชื่นฤดี เฉิดฉาย เพียงปรายมอง
ก้าวแรกฯ...
พลันเมฆหมอก ระรอกจาง เริ่มบางใส
แสงอุษา โรยนภา มาแต่ไกล
อรุโณทัย กระจ่าง สว่างตา
เมื่อแสงเงิน แสงทอง รังรองเรื่อ
มวลผีเสื้อ เจือตอม หอมบุหงา
ผกาเด่น เห็นภาพ สะอาดตา
เหล่านกกา เริงร่า พาเปรมปรีดิ์
ฟ้าหังฝน หลังหม่น เกลื่อนหล่นหาย
ก็เพิ่มลาย วาดสาย ระบายสี
เจ็ดสีผ่อง เรืองรอง ท้องนที
ชื่นฤดี เฉิดฉาย เพียงปรายมอง
ก้าวแรกฯ...