[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

    เพราะไม่ใช่หมีป่า

เพราะเป็นหมีพลัดหลงจากกรงเหล็ก
ตอนยังเล็กไม่ต้องหาเรื่องอาหาร
คนหาให้ดาษดื่นสุดชื่นบาน
น้ำผึ้งหวานปานใดมีให้กิน

ออกจากกรงเหล็กมาเข้าป่าใหญ่
ยังติดใจน้ำผึ้งอยู่ไม่รู้สิ้น
เสียงร้องหึ่งผึ้งไพรเคยได้ยิน
หมีจึงจินต์ตรึกเข้านึกเอาเอง

เพียงเห็นต่อบินวนอลหม่าน
หมีก็พานคิดว่า "ผึ้ง" ตะบึงเฉ่ง
ไม่นานก็เสียหลักหมีนักเลง
หน้าบวมเป่ง เพราะต่อ ต่อยคอคาง

เหตุเพราะหมีมิได้เกิดในป่า
แต่เกิดมายืนยงในกรงกว้าง
กินแต่อาหารสัตว์ที่จัดวาง
เคยเดินทางท่องไพรที่ไหนกัน

พอเป็นหมีพลัดหลงจากกรงเหล็ก
จึงคล้ายเด็กหลงป่าผวาหวั่น
เห็นรังต่อจึงคว้าเอามาพลัน
ด้วยเหตุนั้นหมีเลยอ่วมหน้าบวมเอย!ฯ

                             อริญชย์
                         ๑๙/๖/๒๕๕๕