.jpg)
(ต่อพี่วิทย์ ค่ะ) 
วิเวก วังเวง วิโหวเหว
ใจเขว เหหัก รักขมขื่น
เจ็บช้ำ ระกำ ทนกล้ำกลืน
รักยืน ตายซาก มาจากลา
อาวรณ์ อ่อนไหว ใจวูบวาบ
ซึมซาบ ซับเศร้า เหงาหนักหนา
ราตรี มีดาว พร่างพราวตา
ชีวา กลับหม่น คำคนลวง
นกเขา กู่ขัน นั้นไพเราะ
ใจเสาะ นึกย้ำ น้ำตาร่วง
คนรัก เคยเคล้า เย้าเคียงควง
ทั้งปวง ของเขา เรามิมี
ใจเขว เหหัก รักขมขื่น
เจ็บช้ำ ระกำ ทนกล้ำกลืน
รักยืน ตายซาก มาจากลา
อาวรณ์ อ่อนไหว ใจวูบวาบ
ซึมซาบ ซับเศร้า เหงาหนักหนา
ราตรี มีดาว พร่างพราวตา
ชีวา กลับหม่น คำคนลวง
นกเขา กู่ขัน นั้นไพเราะ
ใจเสาะ นึกย้ำ น้ำตาร่วง
คนรัก เคยเคล้า เย้าเคียงควง
ทั้งปวง ของเขา เรามิมี
"ดิน"
ใครทิ้ง กานดา ให้ว้าเหว่
หน้าเบ้ เอกา นั่งตาหยี
มิควร พี้โพ้ ร่ำโศกี
อกพี่ อบอุ่น พร้อมจุนเจือ
น้ำใจ ท้นบ่า ชลาศัย
หทัย ใหญ่กว้าง-ขวางล้นเหลือ
ห้องว่าง อย่างดี มีเหลือเฟือ
แผ่เผื่อ สำรอง ให้น้องดิน
สุนทรวิทย์
หน้าเบ้ เอกา นั่งตาหยี
มิควร พี้โพ้ ร่ำโศกี
อกพี่ อบอุ่น พร้อมจุนเจือ
น้ำใจ ท้นบ่า ชลาศัย
หทัย ใหญ่กว้าง-ขวางล้นเหลือ
ห้องว่าง อย่างดี มีเหลือเฟือ
แผ่เผื่อ สำรอง ให้น้องดิน
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
