คนไกลถิ่น นี้หนอ ยังรอคอย...
เช้าสินะ ระฆัง ดังหง่างเหง่ง
ช่างวังเวง หัวใจ ให้เหงาหงอย
ปลุกภวังค์ หลังตื่น เตรียมขึ้นดอย
เข้าสวนสอย มะม่วงโต ส่งโกดัง
มิชายตา หน้าคอมพ์ ยอมตรมจิต
หวนถึงมิตร ดังบ้า ละล้าหลัง
เช้าไม่เขียน เพียรอ่าน มานจริงจัง
หรือลงนั่ง ตอบความ เพื่อนถามมา
เลิกพนัน ไพ่หวย มวยบอลเหล้า
เลิกมึนเมา บุหรี่ ที่ยากกว่า
ยังถือสัจ ตัดบาศก์ ขาดอุรา
พจนา ละวัน ฉันคร่ำครวญ
กลับมาแล้ว คนดี จ๊ะที่รัก
เอ่ยทายทัก เหงื่อพราก จากบ้านสวน
มอบให้เจ้า เย้าหยอก..ดอกลำดวน
เครื่องชี้ชวน ว่าอยู่ คู่กับดิน
รพีกาญจน์ 59