รัตติกาล..ความรักมืดสนิท
ประหนึ่งจิตหม่นพร่าจนปร่าขม
สิ้นแสงส่องแทรกผ่านถึงซานซม
โอบกอดความตรอมตรมอย่างกลมกลืน
เพียงพบกันในฝันของวันก่อน
รุ่งอรุณรักรอนกลายซ่อนขื่น
พริ้มตาหลับกับช้ำสักค่ำคืน
เพื่อฟื้นตื่น..ในหวัง..อีกครั้งครัน
sucklife
ประหนึ่งจิตหม่นพร่าจนปร่าขม
สิ้นแสงส่องแทรกผ่านถึงซานซม
โอบกอดความตรอมตรมอย่างกลมกลืน
เพียงพบกันในฝันของวันก่อน
รุ่งอรุณรักรอนกลายซ่อนขื่น
พริ้มตาหลับกับช้ำสักค่ำคืน
เพื่อฟื้นตื่น..ในหวัง..อีกครั้งครัน
sucklife
รอยอดีตเย้าเยือนแลเลือนห่าง
ใจบางบางคว้างเหม่อละเมอฝัน
รัตติกาลรานเหงาเฝ้ารำพัน
เมื่อดาวจันทร์แสงหม่นคนรำพึง
หนึ่งทรงจำหนึ่งใครในรู้สึก
ยังฝังลึกห้วงจิตให้คิดถึง
คือรอยรักรอยลาที่ตราตรึง
หวนคะนึงเพ้อพร่ำร่ำอาลัย
ไม่รู้ใจ
ใจบางบางคว้างเหม่อละเมอฝัน
รัตติกาลรานเหงาเฝ้ารำพัน
เมื่อดาวจันทร์แสงหม่นคนรำพึง
หนึ่งทรงจำหนึ่งใครในรู้สึก
ยังฝังลึกห้วงจิตให้คิดถึง
คือรอยรักรอยลาที่ตราตรึง
หวนคะนึงเพ้อพร่ำร่ำอาลัย
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
