....มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่....
กับอาการวิบไหว...ที่เรียกว่า " ใ จ สั่ น "
เขิน-เขินแค่มองหน้า....และยิ่งเขินหนักกว่า...เมื่อเดินสวนกัน
หน้าแดงมือไม้พัน...ไม่รู้จะวางมัน...ที่ใด
......แอบสบตา...แล้วเอาไปนอนเพ้อ...
แอบยิ้มให้เธอ...แล้วเก็บมาหวั่นไหว
เอาดอกไม้ไปแอบวาง...ให้เธอได้รู้สึกถึงบางอย่าง...ข้างใน
แอบคิดถึงอยู่ไกล-ไกล...และมีความสุขกับการสั่นของหัวใจ...แค่คนเดียว...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
