ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
ก็..เข้าใจว่าคนนั้นวนหมุน
ที่เคยอุ่นจึงจางร้างเกินขอ
เราเป็นเพียงคนเขลาที่เฝ้ารอ
แม้ทดท้อยังฝัน..วันเคยเคียง
เพราะเส้นคั่นของใจ..ใหญ่เกินข้าม
ความรู้สึกคุกคามในท่ามเสียง
สะท้อนก้องส่ายระส่ำส่งสำเนียง
คล้ายเธอเคียงแนบข้างอยู่อย่างเคย
ทุกค่ำคืนดื่นดาวแขวนราวฟ้า
แอบวาจาเพ้อพร่ำคำเฉลย
มิอาจบอกยอดชู้ให้รู้เลย
สุดจะเอ่ยความนัยให้แจ้งจินต์
และหนาวเหน็บเจ็บร้าวทุกคราวค่ำ
ดั่งเมฆดำคลุมกลบ..ตรลบสิ้น
วันเวลาผ่านไปไยไม่ชิน
ทรวงถวิลแม้ประจักษ์..รักเปลี่ยนแปลง
"ประภาคาร"
06/17/2012
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
