[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Why why ?]

อ่ า น ข้ อ ค วา ม ข อ ง เ ธ อ แ ล้ ว ยิ้ ม
มันกรุมกริ่ม..ให้แย้มเก้อ
ถามทำไมอีก..เราเป็นแฟนกันแล้ว.ไม่ใช่หรือเธอ
อย่ากังวล.ละเมอ..เพ้อเจ้อ..ให้เอ่อใจ

แ บ บ ไ ห น เ รี ย ก คิ ด ไ ป เ อ ง
ฉันว่าเธอเดาเก่ง.ไม่รู้ตัวเอง..ใช่ไหม
ออกจะเจ้าเล่ห์..จุกจิก..น่ารักจะตายไป
คู่กันแล้ว..อย่าแคล้ว-ไหว..ให้ล้าใจ..น่ะ น่ะเธอ..^^

นี่คือสิ่งที่คุณไม่ชอบ :(โพสยาวๆ)
ผมรักคุณจริงเหรอ? เป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในใจเสมอมา ส่วนคำตอบเพิ่งรู้มันไม่นานนี่เอง

        ..เรา..เป็นสิ่งที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิตนี้  เราให้ บ้างเราขอ บ้างเราเสียใจ บ้างเรามีความสุข บ้างเราอด บ้างเราอิ่ม บ้างเราหัวเราะ
 บ้างร้องไห้ ถ้าจากนิยามที่เคยได้ยิน รักคือการให้ รักคือความสุข รักคือเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม แล้วจะมีนิยามข้อไหนตรงกับเรา หรือเราไม่ได้เรียกว่ารัก
       ถ้าให้บอกว่าทำอะไรให้เค้าเสียใจบ้าง.....มันเยอะ  แต่ถ้าให้บอกว่าเค้าทำอะไรให้เราเสียใจบ้าง.....มันมี....แต่นึกไม่ออก  มันก็แปลกดีน่ะ
เพราะธรรมชาติของคน มักมองเห็นสิ่งที่คนอื่นทำผิดชัดกว่าที่ตัวเองทำผิด  แล้วทุกครั้งที่บ่อน้ำตาแตก ใช่เพราะความเสียใจถึงแม้โกรธกัน
แต่มันไหลเพราะมันเหงา อยากคุยอยากดีกันเหมือน  บางทีก็ไม่ได้อยากคุย แค่อยากโทร บ้างก็คิดถึงแต่ไม่อยากโทร
       ก่อนนี้ไม่เคยกลัวตายแต่กลัวจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องทำ  แต่ตอนนี้ชักกลัวความตายแล้ว เพรามันทำให้เราตื่นมาแล้วไม่มีกันอยู่กาย
 ทุกครั้งที่คิดถึงภาพนั้นมันสุดทรมานแทบไม่กล้าที่จะหลับตาลง เพราะกลัวตื่นมาแล้วไม่มีเธอ
    คำตอบของคำถามคาใจ คำว่ารักมันใช้กับเราไม่ได้หรอกเพราะรักมันมีนิยาม แต่เราไม่มีนิยาม เพราะ เราคือ..เรา