สักวาแม้ตอนเช้าหนาวยิ่งนัก
ก็จงพักนอนบ่มผ้าห่มหนา
ท่ามกลางหาวหนาวหนักลมทักมา
อย่าผวาหวั่นอารมณ์ข่มตานอน
ยลยินเพียงเสียงขันนั้นเสียงไก่
ยามหลับไหลเธอเอนหลังพิงข้างหมอน
อบกลิ่นกรุ่นอุ่นขวัญนิรันดร์
หลับตานอนราตรีนี้ฝันดีเอย
ก็จงพักนอนบ่มผ้าห่มหนา
ท่ามกลางหาวหนาวหนักลมทักมา
อย่าผวาหวั่นอารมณ์ข่มตานอน
ยลยินเพียงเสียงขันนั้นเสียงไก่
ยามหลับไหลเธอเอนหลังพิงข้างหมอน
อบกลิ่นกรุ่นอุ่นขวัญนิรันดร์
หลับตานอนราตรีนี้ฝันดีเอย