เพราะว่าเข็มนาฬิกา หาย้อนกลับ
แต่ใจนับย้อนไป ให้ขัดเขิน
ครั้งที่ตอนพบกัน นั่นบังเอิญ
ส่งความรักให้เจริญ-รอยตามมา
ถ้าฉันไม่ทักคนผิด ในวันนั้น
ความสัมพันธ์มันคงไม่ เกิดขื้นหนา
แต่เพราะเป็นดั่งเช่น โชคชะตา
ที่นำพาเราสอง ให้ต้องกัน
สิ่งที่ดีที่สุด ค่อยคอยเกิด
เมือเธอเปิดประตูใจ ให้กับฉัน
เปลี่ยนโลกคล้ำกล้ำกลืน ทุกคืนวัน
ให้สดใสสมใจนั่น ก็เพราะเธอ
ขอขอบใจในความรัก ที่มากค่า
ที่นำพาสู่ฉัน นั่นเสมอ
เปลี่ยนชีวิตจากคนเดิม เมื่อพบเจอ
แม้วันนี้ฉันจะเพ้อ แต่ผู้เดียว
แต่ก็ยังคงรัก ภักดีมั่น
ไม่โทษวันเวลา หาได้เกี่ยว
ความเข้าใจยากผสม เป็นกลมเกลียว
ความโดดเดี่ยวก็คือผล จากต้นตอ
แม้จบกันมานาน ยังขานรัก
ยังทายทักย้อนเวลา มาสู่ขอ
แต่ไม่อาจเปลี่ยนใจเธอ ได้เพียงพอ
เฝ้าพนอว่าเธอหรือ...ฤๅภาพลวง
bluesky
...หากวันนั้น มิเริ่ม เติมสนิท
ภาพคงไร้ มนต์พิษ ติดทาบท้วง
คงจะไม่ มีเรื่อง เศร้าเปลืองทรวง
คงคิดถึง แค่ห่วง นอกบ่วงจินต์...
...ในนามแฟน คนเก่า ขอเล่าใหม่
โปรดครวญใคร่ เถิดหนา คราถวิล
จิตระลึก ห่วงฝาก จากยุพิน
มั่นคงชั่ว..ชีวิน ไร้สิ้นกาล...
...แต่วันนี้ ที่ขอ..รู้เพียงข่าว
ว่าเธอสุข หรือปล่าว ยามหนาวถาม
สุขภาพ เป็นไง โปรดให้ความ..
เพียงแค่นี้ อย่าห้าม คำถามเลย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
