ความรัก : การเปลี่ยนแปลง
.....
ค่ำคืนนี้ดวงดาว สวยจริง-จริง
แสงดาวยิ่งสว่าง กระจ่างฟ้า
เป็นประกายระยิบระยับ วับไปมา
สะท้อนภาพดวงตา กับอารมณ์
.....
ห้วงภวังค์เลื่อนไหล ไปไกลลิบ
บันทึกความเงียบกริบ ใต้ผ้าห่ม
เพื่อตอกย้ำความหมาย คล้ายระทม
รอผสมผสาน การมาพบ
.....
บางอย่างถูกกระชาก ไปจากเรา
คือความจริง ความเหงา วันเขาหลบ
กับความฝันวันวาน ผ่านซ้อนทบ
ณ มุมที่สงบ จบเยียบเย็น
.....
คือเส้นแบ่งระหว่าง ความคิดถึง
วันนี้จึงห่างไกล เกินใครเห็น
แต่สุขใดไหนเล่า เราจะเป็น
ทิ้งประเด็นตอบรับ กับเวลา
.....
เมื่อแม่น้ำไม่หยุด การรุดไหล
ความเปลี่ยนแปลงก็ไร้ ข้อกังขา
คงมิอาจก้าวล้ำ คำสัญญา
การเดินทางไม่กลับมา ย่อมอาลัย
.....
หลงลืมว่าเราเป็นใคร ในบางครั้ง
สะท้อนภาพความหวัง อันยิ่งใหญ่
ซุกซ่อนอย่างสงบ อยู่ข้างใน
เกินขอบเขตความเข้าใจ ใครจะรู้?
.....
ทุก-ทุกอย่างที่นี่ ดูคุ้นเคย
เริ่มระเหยไอหม่น จนหดหู่
ผ่านไปอย่างเงียบ-เงียบ เลียบประตู
เดินไปสู่อีกช่วง ล่วงเวลา
.....
ความรักและการเปลี่ยนแปลง
ทำให้เราเข้มแข็ง เปี่ยมคุณค่า
ขณะที่ความเหงา แวะเข้ามา
ยังยิ้มได้ตรงหน้า อย่างท้าทาย
.....
ทุกสิ่งคงไม่ใช่วิสัย ของมนุษย์
ที่มีความบริสุทธิ์ แล้วหลุดหาย
คงไม่ใช่ความเหงา อันเปล่าดาย
ที่กัดกร่อนทำลาย สายสัมพันธ์
.....
จะรักษาความรู้สึกที่ดีเอาไว้
คนเราต้องเปลี่ยนไป แต่ไม่หวั่น
แม้วันนี้เราไม่มี กันและกัน
กลมกล่อมในความฝัน นั้นก็พอ..!!
.....
ภาพจาก cnet.net.th.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
