หากมิเคยมีรัก หรือจักรู้
ความอดสูที่ยอมน้อมสมาน
เมื่อรักล้นท้นทรวง ในบ่วงมาน
ความร้าวราน เสมือน เป็นเพื่อนใจ
ฉันจึงต้อง จำทน เพื่อคนรัก
แม้นตระหนัก ความจริง ทุกสิ่งได้
มันยากนัก จักเผย เอ่ยบอกใคร
จึงเก็บช้ำ ข้างใน เหมือนตายทั้งเป็น
"สุนันยา"
ความอดสูที่ยอมน้อมสมาน
เมื่อรักล้นท้นทรวง ในบ่วงมาน
ความร้าวราน เสมือน เป็นเพื่อนใจ
ฉันจึงต้อง จำทน เพื่อคนรัก
แม้นตระหนัก ความจริง ทุกสิ่งได้
มันยากนัก จักเผย เอ่ยบอกใคร
จึงเก็บช้ำ ข้างใน เหมือนตายทั้งเป็น
"สุนันยา"
แม้เป็นเด็กก็ยังรู้ทางชู้รัก
เรื่องอกหักเคยช้ำทรวงให้ห่วงหา
ถึงมิจดเป็นบทเรียนเขียนตำรา
ก็ใช่ว่าเด็กมิเคยเอ่ยรักใคร
เจ็บแล้วจำทำทนเพื่อคนรัก
ฉงนนัก ด้วยยึดถือฤาไฉน
จึงยอมเก็บเจ็บช้ำอยู่ร่ำไป
พระธรรมไท้ สอนเป็นสัจ อนัตตา
ถึงมิตายก็เหมือนตายให้วายวอด
เป็นเพลิงมอดเผาม้วยด้วยทุกข์หนา
หากมิปลงคงร้าวรานดังผ่านมา
ขออภัยให้ข้าถ้าล่วงเกิน
เรื่องอกหักเคยช้ำทรวงให้ห่วงหา
ถึงมิจดเป็นบทเรียนเขียนตำรา
ก็ใช่ว่าเด็กมิเคยเอ่ยรักใคร
เจ็บแล้วจำทำทนเพื่อคนรัก
ฉงนนัก ด้วยยึดถือฤาไฉน
จึงยอมเก็บเจ็บช้ำอยู่ร่ำไป
พระธรรมไท้ สอนเป็นสัจ อนัตตา
ถึงมิตายก็เหมือนตายให้วายวอด
เป็นเพลิงมอดเผาม้วยด้วยทุกข์หนา
หากมิปลงคงร้าวรานดังผ่านมา
ขออภัยให้ข้าถ้าล่วงเกิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
