อนุภาพกานท์กวี...มีเพียงหนึ่ง
ถูกปั้นปึ่งจรดหมดทั้งสอง
เราจึงต่างร้างลาน้ำตานอง
กอดประคองความว่างเปล่าเหมือนเก่ามา
คิดเสียว่ามิเคยพบฤๅรบเร้า
เพียงคลอเคล้าชั่วคู่รู้ปัญหา
ต่างลำบากฟากขวัญลบสัญญา
อนิจจา..ความเข้าใจ..มีไม่พอ
พรหมลิขิตปิดกั้น...ขีดคั่นคู่
ฝืนต่อสู้..คอยเฝ้ายิ่งเศร้าหนอ
จะเหนี่ยวรั้งยั้งฉุดให้หยุดรอ
เหมือนถักทออาลัยให้ไกลกัน
ยอมปล่อยใจไหลล่วงช่วงขณะ
เสียสละประหารต่อสานฝัน
เลิกตีความตามบทว่ากดดัน
ไหวตัวทัน..ต่างลาอย่าอาดูร
อนุภาพรักแรง...แห่งพายุ
จุดประทุความหวังเหลือดั่งศูนย์
การทดสอบตอบใจไม่เพิ่มพูน
เราต่างจูนกันไม่ตรง..จึ่งลงเอย
ถูกปั้นปึ่งจรดหมดทั้งสอง
เราจึงต่างร้างลาน้ำตานอง
กอดประคองความว่างเปล่าเหมือนเก่ามา
คิดเสียว่ามิเคยพบฤๅรบเร้า
เพียงคลอเคล้าชั่วคู่รู้ปัญหา
ต่างลำบากฟากขวัญลบสัญญา
อนิจจา..ความเข้าใจ..มีไม่พอ
พรหมลิขิตปิดกั้น...ขีดคั่นคู่
ฝืนต่อสู้..คอยเฝ้ายิ่งเศร้าหนอ
จะเหนี่ยวรั้งยั้งฉุดให้หยุดรอ
เหมือนถักทออาลัยให้ไกลกัน
ยอมปล่อยใจไหลล่วงช่วงขณะ
เสียสละประหารต่อสานฝัน
เลิกตีความตามบทว่ากดดัน
ไหวตัวทัน..ต่างลาอย่าอาดูร
อนุภาพรักแรง...แห่งพายุ
จุดประทุความหวังเหลือดั่งศูนย์
การทดสอบตอบใจไม่เพิ่มพูน
เราต่างจูนกันไม่ตรง..จึ่งลงเอย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
