...หลายครั้งที่ต้องทน...
กับความไร้เหตุผล...ของคนตรงหน้า
หลายครั้งที่ต้องร้องไห้...โดยไม่เคยรู้ที่ไป...ที่มา
เจ็บจนหัวใจร้าวชา...แต่ไม่เคยลดความห่วงหา...สักนาที
...เพราะรัก...จนเกินไป...
จนยอมทนถูกเธอทำร้าย...ยอมไร้ศักดิ์ศรี
แม้เสียน้ำตาสักเท่าไหร่...ไม่เคยลบเธอจากใจ..ที่มี..
เพราะรักเหลือเกินคนดี...จนยอมเจ็บอยู่ตรงนี้...เเพื่อเธอ...
มันไร้ซึ่งเหตุและผล
ให้ต้องทน เจ็บช้ำ ย้ำเสมอ
เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น ฉันรักเธอ
ยอมปรนเปรอ ให้เธอสุข ทุกวันคืน
บางเวลาต้องอ้างว้าง
ไร้เธออยู่ เคียงข้าง ยังต้อง ทนฝืน
อยู่กับรอย ระกำ ที่กล้ำกลืน
ต้องสอื้น เดียวดาย เพราะพ่ายรัก....
"สุนันยา"
ให้ต้องทน เจ็บช้ำ ย้ำเสมอ
เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น ฉันรักเธอ
ยอมปรนเปรอ ให้เธอสุข ทุกวันคืน
บางเวลาต้องอ้างว้าง
ไร้เธออยู่ เคียงข้าง ยังต้อง ทนฝืน
อยู่กับรอย ระกำ ที่กล้ำกลืน
ต้องสอื้น เดียวดาย เพราะพ่ายรัก....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
