...เหม่อมองหา ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า
เอ่ยวาจา ถามจันทร์เจ้า เศร้าแค่ไหน
ที่ส่องแรง แสงลำ อันอำไพ
ทั้งที่ใจ ไร้คู่ อยู่เดียวดาย
ก็พบเพียง ความเหงา ว่างเปล่าตอบ
ให้คำปลอบ เป็นความเงียบ อันเรียบง่าย
ทิ้งให้เรา กอดเงา เหงาเดียวดาย
ร่ำสุรา เมามาย ใต้เงาจันทร์...
เอ่ยวาจา ถามจันทร์เจ้า เศร้าแค่ไหน
ที่ส่องแรง แสงลำ อันอำไพ
ทั้งที่ใจ ไร้คู่ อยู่เดียวดาย
ก็พบเพียง ความเหงา ว่างเปล่าตอบ
ให้คำปลอบ เป็นความเงียบ อันเรียบง่าย
ทิ้งให้เรา กอดเงา เหงาเดียวดาย
ร่ำสุรา เมามาย ใต้เงาจันทร์...
อยากเป็นเพื่อน ร่ำสุรา นักหนาแท้
ใต้แสงจันทร์ หวั่นดวงแด จะแปรผัน
ทั้งสาโท ยาดอง ฉลองกัน
เมาให้มัน หัวทิ่ม กระหยิ่มไว้
เอาความเหงา ใส่ลง ไปตรงแก้ว
เอาความแห้ว ผสม สมดั่งใฝ่
เอาอกร้าว แทนโซดา สาแก่ใจ
น้ำแข็งไซร้ แทนน้ำตา น่าลิ้มลอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
