เพราะบางที รักทำ ให้ช้ำเจ็บ
แต่ต้องเก็บ อาการ สะท้านไหว
ด้วยเพราะรัก จึงยอม พร้อมเป็นไป
"รัก"มอบให้ ร้ายดี(หรือ)....พร้อมที่จะ"รัก"
"สุนันยา"
แต่ต้องเก็บ อาการ สะท้านไหว
ด้วยเพราะรัก จึงยอม พร้อมเป็นไป
"รัก"มอบให้ ร้ายดี(หรือ)....พร้อมที่จะ"รัก"
"สุนันยา"
อันรักนี้บางทีทำเราช้ำเจ็บ
ยังฝืนเก็บอาการสะท้านไหว
มิใช่รักพาเรายอมพร้อมเป็นไป
หากแต่ใจคนยังคงหลงมัวเมา
หากรักนี้ดีเลิศประเสริฐนัก
ยามเจ็บหนักอย่าละเมอเพ้อเพราะเขา
ถึงหลงอื่นหมื่นแสนในแดนเรา
ยังมิเท่าหลงใจเจ็บเก็บอาการ
ยังฝืนเก็บอาการสะท้านไหว
มิใช่รักพาเรายอมพร้อมเป็นไป
หากแต่ใจคนยังคงหลงมัวเมา
หากรักนี้ดีเลิศประเสริฐนัก
ยามเจ็บหนักอย่าละเมอเพ้อเพราะเขา
ถึงหลงอื่นหมื่นแสนในแดนเรา
ยังมิเท่าหลงใจเจ็บเก็บอาการ
หากมิเคยมีรัก หรือจักรู้
ความอดสูที่ยอมน้อมสมาน
เมื่อรักล้นท้นทรวง ในบ่วงมาน
ความร้าวราน เสมือน เป็นเพื่อนใจ
ฉันจึงต้อง จำทน เพื่อคนรัก
แม้นตระหนัก ความจริง ทุกสิ่งได้
มันยากนัก จักเผย เอ่ยบอกใคร
จึงเก็บช้ำ ข้างใน เหมือนตายทั้งเป็น
"สุนันยา"
ความอดสูที่ยอมน้อมสมาน
เมื่อรักล้นท้นทรวง ในบ่วงมาน
ความร้าวราน เสมือน เป็นเพื่อนใจ
ฉันจึงต้อง จำทน เพื่อคนรัก
แม้นตระหนัก ความจริง ทุกสิ่งได้
มันยากนัก จักเผย เอ่ยบอกใคร
จึงเก็บช้ำ ข้างใน เหมือนตายทั้งเป็น
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
