การยินยอมพร้อมใจให้รักเขา
ทั้งที่เราก็รู้อยู่ประจักษ์
ว่าสักวันฝันจบลงตรงอกหัก
แต่เมื่อรักก็จะลืมความขื่นใจ
เธอมิมองชายคนนี้ที่ลุ่มหลง
เธอแค่ปลงกับคนเก่าเศร้าอ่อนไหว
เธอมิสนคนที่มีฤทัย
เธออาลัยสิ่งที่ผ่านนานเหลือเกิน
ฉันเฝ้ามองร้องไห้ใจแสนเจ็บ
ฉันต้องเก็บคำพูดไว้ใจเก้อเขิน
ฉันรักเธอตลอดไปใช่บังเอิญ
ฉันเผชิญความเจ็บหนักเพราะรักเธอ
เรามีเราเข้าคู่ลองดูหน่อย
เราอย่าปล่อยความเจ็บทำช้ำเสมอ
เรามาลองรักกันหมั่นปรนเปรอ
เราจะเลอเลิศนักถ้ารักกัน
ทั้งที่เราก็รู้อยู่ประจักษ์
ว่าสักวันฝันจบลงตรงอกหัก
แต่เมื่อรักก็จะลืมความขื่นใจ
เธอมิมองชายคนนี้ที่ลุ่มหลง
เธอแค่ปลงกับคนเก่าเศร้าอ่อนไหว
เธอมิสนคนที่มีฤทัย
เธออาลัยสิ่งที่ผ่านนานเหลือเกิน
ฉันเฝ้ามองร้องไห้ใจแสนเจ็บ
ฉันต้องเก็บคำพูดไว้ใจเก้อเขิน
ฉันรักเธอตลอดไปใช่บังเอิญ
ฉันเผชิญความเจ็บหนักเพราะรักเธอ
เรามีเราเข้าคู่ลองดูหน่อย
เราอย่าปล่อยความเจ็บทำช้ำเสมอ
เรามาลองรักกันหมั่นปรนเปรอ
เราจะเลอเลิศนักถ้ารักกัน
เรื่องของรัก ยากนัก จักกล่าวได้
ด้วยหัวใจ ใฝ่หา พาโศกศัลย์
รู้ทั้งรู้ อยู่ว่าต้องจาบัลย์
แต่ว่าฉันนั้นยัง เฝ้าฝังรัก
เธอคือชาย คนที่ แสนดีพร้อม
เธอถนอมคุณค่า น่าตระหนัก
เธอคู่ควร ได้รับ กับการภักดิ์
เธอรู้จัก ค่าคน น่ายลยิน
ฉันไร้ค่า เกินกว่า จะควรคู่
ฉันขออยู่ อย่างละอา อย่าถวิล
ฉันรู้ว่า ค่าน้อย ด้อยกว่าดิน
ฉันหมดสิ้น ราคา ไม่น่าชม
เขาคนนั้น ฉันรัก ปักใจมั่น
เขาผูกพัน แน่แท้ แม้ขื่นขม
เขาคือคนที่ใช่ แม้นใจตรม
ยอมรับกับระทม ฉันข่มใจ..
“สุนันยา”
ด้วยหัวใจ ใฝ่หา พาโศกศัลย์
รู้ทั้งรู้ อยู่ว่าต้องจาบัลย์
แต่ว่าฉันนั้นยัง เฝ้าฝังรัก
เธอคือชาย คนที่ แสนดีพร้อม
เธอถนอมคุณค่า น่าตระหนัก
เธอคู่ควร ได้รับ กับการภักดิ์
เธอรู้จัก ค่าคน น่ายลยิน
ฉันไร้ค่า เกินกว่า จะควรคู่
ฉันขออยู่ อย่างละอา อย่าถวิล
ฉันรู้ว่า ค่าน้อย ด้อยกว่าดิน
ฉันหมดสิ้น ราคา ไม่น่าชม
เขาคนนั้น ฉันรัก ปักใจมั่น
เขาผูกพัน แน่แท้ แม้ขื่นขม
เขาคือคนที่ใช่ แม้นใจตรม
ยอมรับกับระทม ฉันข่มใจ..
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
