ยามคิดถึงดวงจันทร์ ให้ห่วงหวง
ใจหนึ่งดวงมิอาจคว้า พาเอื้อมสอย
ได้แต่แหงนมองฟ้า สายตาลอย
จนจันทร์น้อยคล้อยกลับ ลับฟ้าไป
ยามเมื่อเธอส่องแสงนวล ชวนถวิล
เหมือนดับจินต์ลงห้วง อสงไขย
เสน่หาเนื้อนวล อบอวลไกล
อยู่แห่งไหนก็สาดส่อง ให้ต้องตา
แม้อีกซีกของโลก สว่างไสว
แสนคิดถึงดวงใจ ให้ใฝ่หา
เฝ้ารอคอยอาทิตย์ดับ จนลับลา
เพียงให้เจ้าโผล่มา ได้เชยชม
bluesky
ใจหนึ่งดวงมิอาจคว้า พาเอื้อมสอย
ได้แต่แหงนมองฟ้า สายตาลอย
จนจันทร์น้อยคล้อยกลับ ลับฟ้าไป
ยามเมื่อเธอส่องแสงนวล ชวนถวิล
เหมือนดับจินต์ลงห้วง อสงไขย
เสน่หาเนื้อนวล อบอวลไกล
อยู่แห่งไหนก็สาดส่อง ให้ต้องตา
แม้อีกซีกของโลก สว่างไสว
แสนคิดถึงดวงใจ ให้ใฝ่หา
เฝ้ารอคอยอาทิตย์ดับ จนลับลา
เพียงให้เจ้าโผล่มา ได้เชยชม
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
