รักจริงใจมีให้เธอครองครอบ
แม้เธอตอบกลับไปไม่ใช่ฉัน
หญิงคนนี้ก็พร้อมจะแบ่งปัน
มอบใจนั้นให้เธอเสมอไป
แม้บางครั้งมันจะเจ็บในดวงจิต
ก็ขอคิดเป็นกรรมที่ทำไว้
ถึงมันจะบอบช้ำอยู่ข้างใน
ก็คงไม่เผยเผลอที่เธอเป็น
รักแท้แม้ไม่ได้ใจครองครอบ
ก็จะมอบความจริงสิ่งที่เห็น
ขอได้อยู่รอเฝ้าทุกเช้าเย็น
แค่มองเห็นเธอไม่ทุกข์ก็สุขใจ
ก็สุขแล้วแค่ไหนที่ได้รัก
ได้ประจักษ์จริงแท้แน่ไฉน
รักแท้ย่อมเกิดสุขจากข้างใน
ให้อภัยแม้เธอทำให้ช้ำทรวง..
หนามเตย
แม้เธอตอบกลับไปไม่ใช่ฉัน
หญิงคนนี้ก็พร้อมจะแบ่งปัน
มอบใจนั้นให้เธอเสมอไป
แม้บางครั้งมันจะเจ็บในดวงจิต
ก็ขอคิดเป็นกรรมที่ทำไว้
ถึงมันจะบอบช้ำอยู่ข้างใน
ก็คงไม่เผยเผลอที่เธอเป็น
รักแท้แม้ไม่ได้ใจครองครอบ
ก็จะมอบความจริงสิ่งที่เห็น
ขอได้อยู่รอเฝ้าทุกเช้าเย็น
แค่มองเห็นเธอไม่ทุกข์ก็สุขใจ
ก็สุขแล้วแค่ไหนที่ได้รัก
ได้ประจักษ์จริงแท้แน่ไฉน
รักแท้ย่อมเกิดสุขจากข้างใน
ให้อภัยแม้เธอทำให้ช้ำทรวง..
หนามเตย
คิดอยากให้ อภัย แต่ใจร้าว
ความเหน็บหนาว พราวพร่าง ไม่ห่างหวง
อุราหม่น ทนช้ำ ระกำกลวง
อยู่ในช่วง ทำใจ จริงไหมเธอ
เจ็บคราวนี้ เห็นที ต้องลี้หลบ
ต้องตามลบ รอยแผล ไม่แน่เอ่อ
แผลบาดลึก ถึงห้องใจ ไม่ไหวเออ
นอนละเมอ เพ้อบ่น ไม่สนใจ
หมดเรี่ยวแรง แข็งขืน สุดกลืนกล้ำ
ฝืนครวญคร่ำ น้ำตา นองหน้าไหล
แสนรันทด หดหู่ อดสูไป
เศร้าฤทัย แทบแย่ ตายแน่นอน