แม้นคมดาบฟาดฟันสักพันแผล
ไม่งอแงให้แม่โดนคนติฉิน
เสร็จศึกนี้พี่จะสู่ขอยุพิน
มาอยู่กินถวิลฉันภรรยา
ศักดินายศถาห้าร้อยไร่
เป็นสินสอดทอดใจให้เจ้าหนา
อีกสร้อยเพชรเก็จแก้วแพรวจินดา
ทั้งเงินตราผ้าแพรแลเครื่องทอง
จักไม่มีเมียสองให้ต้องช้ำ
ถนอมนำมิทำนวลให้ป่วนหมอง
ไม่หลายเรือนเหมือนขุนแผนแสนคะนอง
จะแนบครองละอองดินจนสิ้นลม
ไม่งอแงให้แม่โดนคนติฉิน
เสร็จศึกนี้พี่จะสู่ขอยุพิน
มาอยู่กินถวิลฉันภรรยา
ศักดินายศถาห้าร้อยไร่
เป็นสินสอดทอดใจให้เจ้าหนา
อีกสร้อยเพชรเก็จแก้วแพรวจินดา
ทั้งเงินตราผ้าแพรแลเครื่องทอง
จักไม่มีเมียสองให้ต้องช้ำ
ถนอมนำมิทำนวลให้ป่วนหมอง
ไม่หลายเรือนเหมือนขุนแผนแสนคะนอง
จะแนบครองละอองดินจนสิ้นลม
เฝ้าเตรียมตัว เตรียมใจ ใกล้ขันหมาก
ท่านพี่ฝาก ครองรัก ถักทอห่ม
จะขอเรียง เคียงใจ ได้ภิรมย์
รักสุขสม ชมชื่น กว่าอื่นใด
แล้วมาพลัน ฝันล่ม ข่มใจหนัก
เสนารักษ์ จักแจง แจ้งขานไข
ออกดุลย์นี้ โดนหั่น บั่นขาดใจ
นอนที่ใต้ ต้นลำพู พอรู้ความ
ต้องหม้ายแล้ว จริง-จริง หญิงสิ้นหวัง
รักกี่ครั้ง ก็หม่น คนหยาบหยาม
เจ็บปวดปร่า น้ำตานอง น้องสิ้นงาม
หญิงจะตาม ท่านพี่ ที่(ต้น)ลำพู
ท่านพี่ฝาก ครองรัก ถักทอห่ม
จะขอเรียง เคียงใจ ได้ภิรมย์
รักสุขสม ชมชื่น กว่าอื่นใด
แล้วมาพลัน ฝันล่ม ข่มใจหนัก
เสนารักษ์ จักแจง แจ้งขานไข
ออกดุลย์นี้ โดนหั่น บั่นขาดใจ
นอนที่ใต้ ต้นลำพู พอรู้ความ
ต้องหม้ายแล้ว จริง-จริง หญิงสิ้นหวัง
รักกี่ครั้ง ก็หม่น คนหยาบหยาม
เจ็บปวดปร่า น้ำตานอง น้องสิ้นงาม
หญิงจะตาม ท่านพี่ ที่(ต้น)ลำพู
"ดิน"
เสียใจจังตายซะแล้วท่านพี่ขุนออกดุลย์ ละมุน 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
