Re: เดียวดาย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 11:57:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เดียวดาย  (อ่าน 28030 ครั้ง)
จันท์ จันทบูร
LV5 ศิลปินเอกแห่งตำบล
*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 17
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 72


ชีวิตสั้น ศิลปะยืนยาว


« เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 11:56:PM »


เมื่อความรักมลายและหายสูญ
แสนอาดูรร่ำไห้ปวดใจยิ่ง
เธอจากไกลไปลับไม่กลับจริง
มาทอดทิ้งให้ช้ำใจจำทน

คิดถึงเธอเพ้อพร่ำทั้งร่ำไห้
ยอดดวงใจไยต้องทำหมองหม่น
แสนวิโยคโศกเศร้าเหงากมล
ท้อจิตจนกล้ำกลืนสุดฝืนใจ

ยามราตรีมีจันทร์นั้นเป็นคู่
ฉันฝืนดูแสงจันทร์พาหวั่นไหว
จิตเรียกร้องปองหาทุกคราไป
เธอหนีไกลห่างเหินทำเมินชา

สุดอาลัยในรักที่หักหาย
แสนเดียวดายเหตุใดไม่มาหา
ฉันเฝ้าคอยคอยรับเธอกลับมา
เฝ้าตั้งตาคอยเปลี่ยวอยู่เดียวดาย


สล่าผิน
16พค.2554

ถึงความรักมลายหรือหายสูญ
อย่าอาดูรเสียใจไห้สะอื้น
แม้คิดถึงเพ้อพร่ำทุกค่ำคืน
คงไม่ช่วยให้หายขื่นเป็นชื่นใจ

ถึงวิโยกโศกหนอพ่อเศร้าโศก
ร้องจนโลกธรณีนี้หวั่นไหว
หมายมองจันทร์นั้นอยู่เป็นคู่ใจ
แม่จันทร์ไซร้คงไม่รับนางกลับมา

แม้อาลัยในรักที่จากหนี
จงลุกยืนอีกทีนะพี่หนา
เธอหนีไกลห่างเหินฤาเมินชา
ขอเพียงว่าพี่อย่าท้อก็พอเพียง
[/font
]

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รัตนาวดี, Music, ไผ่เดียวดาย, sunthornvit, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

จันท์ จันทบูร

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s