สลัดรอย เท่าไร ก็ไม่ออก
เหมือนหนามยอก ปวดแปลบ แสบทุกช่วง
ตอกสลัก ฝังแน่น ถึงแก่นดวง
ฤทัยกลวง ช่วงช้ำ ทนกล้ำกลืน
พันทอง
เหมือนหนามยอก ปวดแปลบ แสบทุกช่วง
ตอกสลัก ฝังแน่น ถึงแก่นดวง
ฤทัยกลวง ช่วงช้ำ ทนกล้ำกลืน
พันทอง
ใยสวาทคาดเกลียวเกี่ยวสถิต
ผูกดวงจิตบิดใจไม่อาจขืน
เพียงเคลื่อนคล้อยรอยเกี่ยวก็เหนี่ยวคืน
ยากจะฝืนให้กลืนกล้ำฉ่ำน้ำตา
เกลียวใดแม้นจะแน่นเหนียวเท่าเกลียวรัก
ผูกสลักถักด้วยเล่ห์สิเน่หา
สายสวาทบาดแนบแอบอุรา
แม้นสิ้นฟ้าหาสลัดสุดตัดใจ
เพราะเกลียวรักถักใยด้วยไฟหลง
เป็นเกลียวกรงทรงงามให้หวามไหว
แม้นสายบัวตัดเยื่อยังเหลือใย
คิดตัดใจใยสวาทมิขาดเลือน
ผูกดวงจิตบิดใจไม่อาจขืน
เพียงเคลื่อนคล้อยรอยเกี่ยวก็เหนี่ยวคืน
ยากจะฝืนให้กลืนกล้ำฉ่ำน้ำตา
เกลียวใดแม้นจะแน่นเหนียวเท่าเกลียวรัก
ผูกสลักถักด้วยเล่ห์สิเน่หา
สายสวาทบาดแนบแอบอุรา
แม้นสิ้นฟ้าหาสลัดสุดตัดใจ
เพราะเกลียวรักถักใยด้วยไฟหลง
เป็นเกลียวกรงทรงงามให้หวามไหว
แม้นสายบัวตัดเยื่อยังเหลือใย
คิดตัดใจใยสวาทมิขาดเลือน