หนาวใจจริงยิ่งแท้ นายเอย
หาอกใครกกเกย บ่ได้
จึงจำจักตัดซะเลย เอ่ยอ้าง
ถึงไม่มีมิไร้ อยู่ได้สบายแฮ(๑๔๑)
เพียงโอดครวญเล่นเล้น เย็นทรวง
เจ็บหนักหักรักลวง ยิ่งแท้
รอนรอนค่อนเคาะกลวง เก็บกด
ขืนไม่บอกตายแน้ อกนี้คงพัง(๑๔๒)
คิดมากเกินจึ่งได้ บอกไป
นอนคร่ำครวญฤทัย เจ็บเนื้อ
กังวนหนักหักใจ แทบแย่
เหลือแต่ความดีเกื้อ เพื่อให้ยืนยาว(๑๔๓)