มีผู้คน อยู่มากมาย รายล้อมรอบ
แต่ตีกรอบ เว้นไว้แต่ แค่ตัวฉัน
มองบนฟ้า มีดาวอยู่ คู่พระจันทร์
แต่ตัวฉัน ปวดร้าวใจ ไม่มีเธอ
หนาวสุดหนาว ห่มผ้าไว้ ให้อบอุ่น
แต่ครุกรุ่น รอยแผลใจ ไหม้เสมอ
เพราะถูกทิ้ง ไว้ข้างหลัง นั่งละเมอ
บางครั้งเผลอ น้ำตาไหล ไม่รู้ตัว
เคยมีคน เดินจับมือ ถือแขนอยู่
แค่ชั่วครู่ คิดฟุ้งซ่าน ผ่านไปทั่ว
ยังได้กลิ่น คนรักเก่า เข้ามานัว
เหมือนแค่ตัว ที่จากพ้น บนหัวใจ
เพิ่งรู้ฉัน ชีวิตยาก หากจะก้าว
ข้ามเส้นร้าว หัวใจช้ำ ทำไฉน
เคยมีเธอ ที่นำทาง จางหายไป
ทำอย่างไร กับใจบอบ ตอบฉันที
โลกที่ไม่ มีเธอแล้ว ดังแก้วขุ่น
ใจปะชุน นับร้อยรอย สอยซ้ำถี่
แม้เธอผิด แต่อภัย ให้คนดี
ต่อให้มี ใครกี่คน ทนได้เธอ
แต่ตีกรอบ เว้นไว้แต่ แค่ตัวฉัน
มองบนฟ้า มีดาวอยู่ คู่พระจันทร์
แต่ตัวฉัน ปวดร้าวใจ ไม่มีเธอ
หนาวสุดหนาว ห่มผ้าไว้ ให้อบอุ่น
แต่ครุกรุ่น รอยแผลใจ ไหม้เสมอ
เพราะถูกทิ้ง ไว้ข้างหลัง นั่งละเมอ
บางครั้งเผลอ น้ำตาไหล ไม่รู้ตัว
เคยมีคน เดินจับมือ ถือแขนอยู่
แค่ชั่วครู่ คิดฟุ้งซ่าน ผ่านไปทั่ว
ยังได้กลิ่น คนรักเก่า เข้ามานัว
เหมือนแค่ตัว ที่จากพ้น บนหัวใจ
เพิ่งรู้ฉัน ชีวิตยาก หากจะก้าว
ข้ามเส้นร้าว หัวใจช้ำ ทำไฉน
เคยมีเธอ ที่นำทาง จางหายไป
ทำอย่างไร กับใจบอบ ตอบฉันที
โลกที่ไม่ มีเธอแล้ว ดังแก้วขุ่น
ใจปะชุน นับร้อยรอย สอยซ้ำถี่
แม้เธอผิด แต่อภัย ให้คนดี
ต่อให้มี ใครกี่คน ทนได้เธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
