อยากระบายออกไป ให้ใครรู้
เฝ้าเก็บดูตรองคิด แล้วผิดหวัง
เมื่อหัวใจไร้ทาง สร้างพลัง
ถูกกลบฝังไร้ทางออก ยากบอกใคร
และเมื่อแสงนำทาง คอยมืดมิด
ทั้งชีวิตเคว้งคว้าง วางจุดไหน
คงต้องปล่อยคอยเวลา นำพาไป
สู่จุดหมายใกล้ไกล ในวังวน
เมื่อคอยแอบแนบชิด อยู่อย่างนี้
ไร้วิธีดลใจ ให้เธอสน
สิ่งวิเศษอันใด เป่าเสกมนต์
จะฝึกฝนแล้วมาใช้ เปลี่ยนใจเธอ
อยากให้เธอก้มมามอง คนข้างล่าง
มันไม่ต่างกับชีวิต ที่ผิดเผลอ
ในชนชั้นเพียงกั้นเรา ไม่พบเจอ
อย่าทำฉันให้ละเมอ แต่ฝ่ายเดียว
รู้ว่าเธออยู่สูง เกินใฝ่คว้า
โปรดชายตามามอง สักประเดี๋ยว
จะเห็นรักสอดประสม เป็นกลมเกลี่ยว
เพื่อยึดเหนี่ยวโน้มใจ เธอลงมา
หากความรักไร้พรมแดน แบ่งชนชั้น
เพื่อยึดมั่นในรัก ที่จักหา
ก็จะขอเบี่ยงเบน โชคชะตา
ว่าล้ำค่าเพียงไหน หากได้ครอง
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
