...หลายครั้งที่ลมหนาว...
ทำร้ายหัวใจเรา...ให้หวั่นไหว
หลายคืนในความว่างเปล่า...ปลายดาบของความเหงา...ทำร้ายใจ
แต่ไม่เคยมีคืนไหน...ที่เปลี่ยนความรู้สึกข้างใน...สักที
...กี่คืนที่ถูกทำร้าย...ด้วยเวลา...
กี่สิบวันที่เขาลืมค่า...คนทางนี้
กี่ร้อยพันคำภาวนา...ไม่เห็นได้อะไรกลับมา...สักที
กี่ล้านความรู้สึกดี-ดี...ไม่อาจเรียกภาพเก่าที่มี...กลับคืน
...แต่หลายคน...ผ่านเข้ามา....
กลับไม่อาจแทนภาพเธอในสายตา...ไม่อาจฝืน
ยิ่งพยายามเท่าไหร่...หัวใจยิ่งเรียกหาคนที่ไม่...หวนคืน
แม้หยดน้ำตาไหลรื้น...ก็ยังคงกล้ำกลืน...ทนรอ...
แม้ความหวัง...ยังไกลห่าง
ภาพความฝันเลือนรางอย่าทดท้อ
เพราะความรัก..จะทดสอบเธอ..จนเพียงพอ
ก่อนมอบให้..ตามคำที่ขอ..และรอคอย
ขอเป็นกำลังใจให้เธอนะ
ทุกวันฉันจะ...ภาวนา..ด้วยใจดวงน้อย
วอนขอกับดาวเดือนที่ล่องลอย
ด้วยความรัก จงปลดปล่อย...ความฝันเธอ...ให้เป็นจริง
ภาพความฝันเลือนรางอย่าทดท้อ
เพราะความรัก..จะทดสอบเธอ..จนเพียงพอ
ก่อนมอบให้..ตามคำที่ขอ..และรอคอย
ขอเป็นกำลังใจให้เธอนะ
ทุกวันฉันจะ...ภาวนา..ด้วยใจดวงน้อย
วอนขอกับดาวเดือนที่ล่องลอย
ด้วยความรัก จงปลดปล่อย...ความฝันเธอ...ให้เป็นจริง