อีกฟากฝั่ง ของฟ้า ก็ล้าเหลือ
ขาดรักเจือ เอื้อโอบประสบสาน
ได้แต่เฝ้า คร่ำครวญ สำนวนกานท์
ในดวงมาน แห้งโหย รักโรยรา
ส่งข่าวไป อีกฝั่ง อย่านั่งเหงา
ฉันยังเฝ้า ห่วงใย อาลัยหา
อยากเป็นเพื่อน เยือนใจ มิไกลตา
แต่ขอบฟ้า กั้นไว้ มิให้เจอ
มีแต่ถ้อย ลำนำ ที่ย้ำบอก
ว่าทุกซอกดวงใจ ใฝ่เสนอ
ด้วยไมตรี มากมายนั้นให้เธอ
อย่าได้เพ้อ อีกเชียว ว่าเดียวดาย...
"สุนันยา"