Re: ก่อนลมหายใจ...สุดท้าย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 04:56:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ก่อนลมหายใจ...สุดท้าย  (อ่าน 14402 ครั้ง)
sucklife
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 47
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 86



« เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 09:33:PM »

ย้อนคำนึงถึงภาพเก่า ที่เฝ้าหา
กาลเวลามิอาจกลบ ลบเลยล่วง
ภาพเก่าเก่ายังฉายซ้ำ ให้ฉ่ำทรวง
ฝังลงห้วงสุสาน ของบ่วงใจ

ทุกถ้อยคำย้ำชัด ถูกอัดแน่น
ยึดติดแกนความจำ สุดร่ำไห้
ก่อนเคยรักภักดิ์ดี มีเท่าใด
มิเคยถ่ายให้ถอน ตอนร่ำลา

ยังยึดติดภาพเก่า เราเคยคุ้น
เสียงละมุนอ่อนหวาน วานเรียกหา
ในรอยยิ้มลึกซึ้ง ถึงแววตา
ทั้งดวงหน้าไม่เคยหาย จากใจเลย

เพียงรับรู้เธออยู่ดี และมีสุข
พี่นี้ทุกข์เพียงไร ใคร่เฉลย
ที่เป็นอยู่ก็อยู่ได้ ไม่ดั่งเคย
ยากลงเอยกับชีวิต ที่ผิดไป

อันเกิดแก่เจ็บตาย ได้รับรู้
ยันเฝ้าดูฝึกฝน ดลจิตใส
แต่มิอาจตัดขาด มันบาดใจ
คิดถึงเธอทีไร ให้ช้ำตรม

แม้นาทีสุดท้าย ของชีวิต
ที่ปลงปลิดลมหายใจ หายทุกข์ขม
ร่างเผามอดสลายไป ในสายลม
เถ้าฝังจมในผืนดิน..หาสิ้นรัก



bluesky

ปลิดความฝันเคยฝากอย่างยากเข็ญ
แอบซ่อนเร้นในรู้สึกลึกสลัก
สิ้นรำพันบรรเลงเป็นเพลงภักดิ์
บทกวีที่ทายทักชะงักงัน

ขอร่ายคำประดับความยามติดถึง
ประดิษฐ์ตรึงตราบาปสาปสวรรค์
จะแย้มย้อนก่อนเคียงเยี่ยงไรกัน
ดวงตะวันชิงพลบแล้วลบเลือน

ก่อนกายซบกลบซากฝากดินฝัง
วาดหนึ่งหวังรอคอยอันลอยเลื่อน
คนในความคนึงหาหวนมาเยื่อน
เพื่อเอ่ยเอื้อนคำขอโทษ..โปรดเถอะใจ
 เคารพรัก



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, addy, พี.พูนสุข, Music, blues, sunthornvit, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13 มิถุนายน 2012, 09:59:PM โดย sucklife » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s