เพียงหลงเชื่อคารมที่พรมพร่าง
รวยรินอ้างเหมือนหอมแต่พร้อมหืน
จากวานนี้พรุ่งนี้ถึงมะรืน
ไม่ยั่งยืนเปลี่ยนป่วน..แล้วด่วนลา
ฉันเหมือนถูก"ลูกข่าง"กว้างให้ปั่น
มิห่ำหั่นแต่แสร้งหมุนแข้งขา
เป็นจิ้งหรีด..ตัวตลกให้พกพา
อวดบรรดาชาวกวี..มีตัวเต็ง
เพื่อสนุกคลุกเคล้าไว้เย้าหยอก
เบื่อจะหลอกก็ลา..บ้าชิบเป๋ง!!
ติดหนี้เธอกี่ชาติ?..ฉันพลาดเอง
ทำครื้นเครงร่ายระบำเหมือนกำชัย
เธอไม่เคยสัญญา..ไม่น่าผิด
ฉันเองที่ดัดจริต..คิดว่าใช่!!
เป็นบทเรียนราคาถูก..คิดผูกใจ
เอาไว้กับหัวกระได..ที่ไม่แห้ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
