[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

เรื่องจากป่าหิมพานต์นิทานเก่า
จะมาเล่ากันฟังตั้งต้นใหม่
มีอาศรมฤษีที่แดนไกล
เด็กรับใช้สองคนซนพอกัน

คือหญิงหนึ่งชายหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์
แต่นิสัยนั้นผิดคิดต่างนั่น
รามสูรเป็นชายร้ายดุดัน
จิตผลุนผลันหยาบคายหมายกระทำ

และสตรีรูปงามนามเมฆลา
ไร้มารยาชวนชมหน้าคมขำ
พระฤษีเรียกหามาฟังคำ
ยังกล่าวย้ำวัยเจ้าเข้าหลายปี

มอบภาชนะแก่ทั้งสองอยากลองบ้าง
เก็บน้ำค้างมาใส่ให้เต็มนี่
รามสูรขี้เกียจเครียดทันที
สามวันดีสี่วันเผ่นเห็นลางเลือน

เมฆลาสมหมายได้นำส่ง
มอบแก่องค์โยคีนี้ก่อนเพื่อน
ฤษีมอบแก้ววิเศษให้ไม่แชเชือน
เปรียบเสมือนรางวัลขยันงาน

รามสูรนำส่งตรงดังหมาย
แต่เข้าหลายเวลามาพ้นผ่าน
มั่วแต่เล่นหลงเพลินอยู่เนิ่นนาน
จึงรับขวานของฝากจากฤษี

แก้ววิเศษประกายแรงส่องแสงใส่
รามสูรอยากได้ไม่ถอยหนี
ขว้างขวานไล่คนงามตามราวี
กระชั้นถี่พลาดลงจมคงคา

รามสูรนั่งลงตรงริมฝั่ง
น้ำตาหลั่งรินไหลนองใบหน้า
จึงยกมือพนมภาวนา
รุ่มร้อนถึงเทพารักษาไพร

งมขวานทองมามอบคงชอบนั้น
รามสูรโวยลั่นมันมิใช่
รามสูรเมฆลาน่ายาวไกล
เขียนบ่ไหวง่วงนอนบอลเข้าตา.
..........
แพ้ทุกนัด ขอคลายเครียดหน่อย(คงไม่ว่ากัน)

นพ
13มิ.ย.55