มอบรักฝากคิดถึง
มอบตราตรึงคะนึงหา
คิดถึง ทุกเวลา
ฝากห่วงหาทุกนาที
ส่งใจ มอบในรัก
ให้ประจักษ์ มิหักหนี
ชื่นขวัญ นับนานปี
ด้วยรักนี้ไม่มีคลาย
มอบนำ คำรัก ที่ฝากถึง
สุดซึ้ง ดวงจิต มิปลิดหาย
รักเอย เคยภักดิ์ สลักลาย
สิ่งหมาย ให้กัน มิผันแปร
ร้อยรัก ฝากถึง คะนึงหา
ผ่านกาล เวลา ล้างรอยแผล
กลบเจ็บ เหน็หนาว เฝ้าดูแล
รักแท้ คงมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
เนื่องจากเป็นคนที่ ไม่ถนัดเขียนกาพย์ยานี11เลยค่ะ คำมักจะเกินทุกครั้ง
ขออนุญาต ตอบเป็น กลอนเจ็ด แทนนะคะ....
ค้นหากาพย์ยานี รูปแบบมีลองคลี่วาง
นำหน้าห้าพยางค์ ตามหลังหกลำดับคำ
หน่วงเน้นลงเบาหนัก แต่ละวรรคให้คมขำ
เริ่มคล่องแล้วลองทำ สัมผัสนำร้อยสร้อยตาม
วรรคท้ายถ้าให้เหมาะ จับจำเพาะคำที่สาม
มานะพยายาม ร้อยรับความท้ายวรรคก่อน
ครุ,ลหุ เว้น คำตาย,เป็น ก็ผัดผ่อน
ร้อยเรียงจบบทตอน ล้มตัวนอนยิ้มคนเดียว
เนิน จำราย
มอบตราตรึงคะนึงหา
คิดถึง ทุกเวลา
ฝากห่วงหาทุกนาที
ส่งใจ มอบในรัก
ให้ประจักษ์ มิหักหนี
ชื่นขวัญ นับนานปี
ด้วยรักนี้ไม่มีคลาย
มอบนำ คำรัก ที่ฝากถึง
สุดซึ้ง ดวงจิต มิปลิดหาย
รักเอย เคยภักดิ์ สลักลาย
สิ่งหมาย ให้กัน มิผันแปร
ร้อยรัก ฝากถึง คะนึงหา
ผ่านกาล เวลา ล้างรอยแผล
กลบเจ็บ เหน็หนาว เฝ้าดูแล
รักแท้ คงมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
เนื่องจากเป็นคนที่ ไม่ถนัดเขียนกาพย์ยานี11เลยค่ะ คำมักจะเกินทุกครั้ง
ขออนุญาต ตอบเป็น กลอนเจ็ด แทนนะคะ....
ค้นหากาพย์ยานี รูปแบบมีลองคลี่วาง
นำหน้าห้าพยางค์ ตามหลังหกลำดับคำ
หน่วงเน้นลงเบาหนัก แต่ละวรรคให้คมขำ
เริ่มคล่องแล้วลองทำ สัมผัสนำร้อยสร้อยตาม
วรรคท้ายถ้าให้เหมาะ จับจำเพาะคำที่สาม
มานะพยายาม ร้อยรับความท้ายวรรคก่อน
ครุ,ลหุ เว้น คำตาย,เป็น ก็ผัดผ่อน
ร้อยเรียงจบบทตอน ล้มตัวนอนยิ้มคนเดียว
เนิน จำราย