อันหญิงชายหมายรักจำหลักแบบ
ให้รักแอบเคียงกายหมายสุขสม
ยามรักพรากจากนวลชวนใจตรม
ทวยระทมชอกช้ำเพราะคำชาย
น้ำตาใจไหลพรำคำว่าเพื่อน
เพราะไม่เหมือนที่คาดหวังดังมุ่งหมาย
เขาบอกเธอแผ่วบางอย่างง่ายดาย
ทิ้งบทท้ายลงย้ำคำว่าลา
ที่เธอว่า"เวลา"ทำเธอเจ็บ
มาแนมเหน็บทั้งตื่นนอนจนอ่อนล้า
คงเพราะเธอไม่เข้าใจในเวลา
ที่กำลังเยียวยารักษาใจ
เจ็บทวีทุกทีที่เธอช้ำ
ถึงมัวพร่ำร้องเพ้อเธอร้องไห้
ควักสมองหมดทั้งตัวควักหัวใจ
ถ้าไม่ปลงจะอยู่ไหวอย่าไรฤา
ให้รักแอบเคียงกายหมายสุขสม
ยามรักพรากจากนวลชวนใจตรม
ทวยระทมชอกช้ำเพราะคำชาย
น้ำตาใจไหลพรำคำว่าเพื่อน
เพราะไม่เหมือนที่คาดหวังดังมุ่งหมาย
เขาบอกเธอแผ่วบางอย่างง่ายดาย
ทิ้งบทท้ายลงย้ำคำว่าลา
ที่เธอว่า"เวลา"ทำเธอเจ็บ
มาแนมเหน็บทั้งตื่นนอนจนอ่อนล้า
คงเพราะเธอไม่เข้าใจในเวลา
ที่กำลังเยียวยารักษาใจ
เจ็บทวีทุกทีที่เธอช้ำ
ถึงมัวพร่ำร้องเพ้อเธอร้องไห้
ควักสมองหมดทั้งตัวควักหัวใจ
ถ้าไม่ปลงจะอยู่ไหวอย่าไรฤา