แม้ใจหนึ่งซึ้งเจ้า...ยามเง้างอด
อยากจะรีบมากอด...ยามหม่นหมอง
แต่อีกใจกลับเห็น...ว่าเป็นรอง
เจ้าจะมองเป็นตลก...แล้วตกใจ
ดั่งอารมณ์พรมพร่าง..ย่างยี่สิบ
กะล่อยกะหลิบพิกล..เจ้าสนไหม?
เพลงของเราใต้เงาจันทร์..เหมือนฝันไป
เพลงของใจน้ำใต้ศอก..เหมือนบอกลา
มิได้เป็นที่หนึ่ง...ถึงที่สุด
พี่อาจหยุดบทบาท...ปรารถนา
ทุกเร่งเร้า..พี่หวั่น..ตามบัญชา
ทุกวาจา..พี่หวาด..เจียนขาดใจ
......
......
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
