คำว่ารักภักดี.. มีจริงไหม
ไยปล่อยให้ ใครหนึ่ง...รำพึงหา
หรือว่างเปล่า ไร้รัก...ปักอุรา
ที่ทำมา เพียงหลอก..แกล้งบอกรัก
เหมือนถูกล่าม ด้วยโซ่...โถ..ใจฉัน
เธอผูกมัน พันแกน…เสียแน่นหนัก
มีหน้าที่ คลายเหงา…เศร้าใจนัก
มิได้เป็น คนรัก…ประจักษ์ใน
ฉันเป็นแค่ ร่างกาย..เครื่องคลายเหงา
ให้เธอเล้า ประโลม...ชมไฉน
อยู่ห้องเช่า เฝ้ารอ… ทดท้อใจ
จึงพิไร ตัดพ้อ…เพราะรอเธอ
เป็นแฟนเก็บ เจ็บช้ำ…น้ำใต้ศอก
แม้นช้ำชอกปานไหน…ใจยังเผลอ
ทั้งที่รู้ จริงใจ...ไม่เคยเจอ
ยังรักเธอ ยิ่งล้น…ท้นทวี
เธอเก็บฉัน...เอาไว้...เพื่อคลายเหงา
เมื่อคราใด เธอเศร้า เคล้าโศกศรี
คำว่าแฟน ตราบเธอมา...ค่าจึงมี
ฉันรอนร้าว...ฤดี...ชีวีวาย
***************
ไม่อยากให้ใครรู้...ว่าคบกัน
เธอตอกย้ำทำทรวงฉัน…พลันสลาย
น้อยใจเหลือ โอ้เรา...เฝ้างมงาย
อยู่เดียวดาย หนาวเหน็บ…เจ็บจำทน/
“สุนันยา”
.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
