เมื่ออดีต ฝังรอย ค่อยค่อยหาย
แต่กลับกลาย เป็นแผลเป็น เด่นเสมอ
แหม..มันช่าง งดงาม ยามลูบเจอ
รำพันเพ้อ ให้นึกหวล ถึงนวลนาง
ภาพเก่าเก่า เข้ามา ทำว้าวุ่น
นึกเคืองขุ่น ข้องใจ ให้เลือกข้าง
จะถอยหลัง เดินหน้า ว่าไปทาง
หรือกรีดถ่าง แผลเป็น ให้เห็นรอย
ที่อยากจำ กลับลืม เสียหมดสิ้น
จนลืมกิน ลืมนอน ก่อนร่วงผล็อย
แต่ลืมนาง ลืมยาก ใจฝากคอย
แม้จะเหงา เศร้าสร้อย ยังคอยเธอ
bluesky
แต่กลับกลาย เป็นแผลเป็น เด่นเสมอ
แหม..มันช่าง งดงาม ยามลูบเจอ
รำพันเพ้อ ให้นึกหวล ถึงนวลนาง
ภาพเก่าเก่า เข้ามา ทำว้าวุ่น
นึกเคืองขุ่น ข้องใจ ให้เลือกข้าง
จะถอยหลัง เดินหน้า ว่าไปทาง
หรือกรีดถ่าง แผลเป็น ให้เห็นรอย
ที่อยากจำ กลับลืม เสียหมดสิ้น
จนลืมกิน ลืมนอน ก่อนร่วงผล็อย
แต่ลืมนาง ลืมยาก ใจฝากคอย
แม้จะเหงา เศร้าสร้อย ยังคอยเธอ
bluesky
อยากจะลืมแต่กลับจำคำเก่าก่อน
ความรักสอนย้อนยอกตอกเสมอ
เจ็บเป็นแผลเป็นรอยคอยละเมอ
เพราะรักเก้อเพ้อครวญหวนอาลัย
เก็บภาพฝันวันเก่าของเราสอง
ตามครรลองของกันวันฟ้าใหม่
ด้วยเหตุผลที่ทิ้งละสิ่งใด
กลับสดใดได้ด้วยมือของเรา
อย่าได้ลืมคืนวันอันงดงาม
อย่าได้ถามความหลังในครั้งเก่า
อย่าได้ลืมยังมีน้องคอยเป็นเงา
อย่าได้เหงาเศร้าโศกในโลกงาม
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
