๐.ค่ำคืน..ที่ตื่นอยู่..................ความหดหู่..อยู่เบื้องหลัง
ฝันหมาย..กลับตายรัง............เริ่มแลเหลียว..คนเยียวยา
๐.ฝันสู่..คู่สนิท.....................กลับหมดสิทธิ์..ปรารถนา
ครวญคร่ำ..แต่ร่ำลา..............ไห้อาดูร..พูนทวี
๐.ต่างคน..จึงต่างทุกข์...........แพ้เชิงรุก..หอบผ้าหนี
จำไว้..แต่สิ่งดี.......................ที่ไม่ใช่..ก็ให้วาง
๐.พร่ามัว..ตัวล่องลอย............ร้อยทั้งร้อย..คือหม่นหมาง
ยากเกิน..เดินตรงกลาง...........ยิ่งเลี้ยวลด..ยิ่งหมดใจ
ฝันหมาย..กลับตายรัง............เริ่มแลเหลียว..คนเยียวยา
๐.ฝันสู่..คู่สนิท.....................กลับหมดสิทธิ์..ปรารถนา
ครวญคร่ำ..แต่ร่ำลา..............ไห้อาดูร..พูนทวี
๐.ต่างคน..จึงต่างทุกข์...........แพ้เชิงรุก..หอบผ้าหนี
จำไว้..แต่สิ่งดี.......................ที่ไม่ใช่..ก็ให้วาง
๐.พร่ามัว..ตัวล่องลอย............ร้อยทั้งร้อย..คือหม่นหมาง
ยากเกิน..เดินตรงกลาง...........ยิ่งเลี้ยวลด..ยิ่งหมดใจ
ทุกๆความทรงจำ...
ตอกยำ้คำ่คืน..อันอ่อนไหว
ทุกๆนาที..ที่ผ่านไป
เหมือนอยู่ใน..ความมืดมน
คงอยู่แค่ความเหงา
กับความเศร้า..ความสับสน
คำ่คืน..ที่ทุกข์ทน
จะผ่านพ้น..ไปเยี่ยงไร
ตอกยำ้คำ่คืน..อันอ่อนไหว
ทุกๆนาที..ที่ผ่านไป
เหมือนอยู่ใน..ความมืดมน
คงอยู่แค่ความเหงา
กับความเศร้า..ความสับสน
คำ่คืน..ที่ทุกข์ทน
จะผ่านพ้น..ไปเยี่ยงไร