คิดไปเอง ทั้งนั้น สวรรค์ล่ม
เรื่องขื่นขม ตรมเศร้า เฝ้าสับสน
รักมานาน รานร้าว ราวต้องมนต์
ย้ำชัดจน ทนแสบ ปวดแปลบทรวง
หันหน้ามา คุยกัน รักบรรเจิด
นิ่งแล้วคิด หน่อยเถิด จักเปิดช่วง
ทำใจเย็น ดังเดิม ต่อเติมดวง
คิดถึงห้วง ความรัก แสนภักดี
ถึงนอกใน สายตา อย่าว่าฉัน
คนสำคัญ ของใจ ได้สุขี
ยังหวงห่วง ทุกยาม วาบหวามมี
ดวงฤดี พลีให้ เธอไปครอง
อยากเป็นคน ที่ฉันรัก ไม่ยากหรอก
ประกาศออก บอกแจ้ง ใช่แบ่งสอง
เธอคือหนึ่ง ตลอด หมายกอดจอง
รักร่วมห้อง คล้องเกี่ยว ไว้เหนี่ยวใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
