เธอจะรู้เหมือนฉันรู้ นั่นบ้างไหม?
เมื่อหัวใจอ่อนล้า พาให้เหงา
เหมือนขาดสิ่งบางอย่าง เนิ่นนานเนาว์
ได้แต่เฝ้ารอให้เขา มาเติมเต็ม
เมื่อมองโลกวันใหม่ ให้หม่นหมอง
เฝ้าประคองฝนทั่ง เป็นดั่งเข็ม
แสนเหนื่อยหน่ายหัวใจ ไร้หวานเค็ม
ความโหยหาคอยแทะเล็ม กัดกร่อนใจ
มองอดีตครั้งเก่า ยังเฝ้าหลอน
จะกินนอนอยู่ยั้ง ถึงวันไหน
คนในฝันคนนั้น พลันเปลี่ยนไป
ตั้งตาคอยคนใหม่ ไม่โผล่มา
เหมือนสัญญาณชีวิต บิดเบือนเห็น
ทุกเช้าเย็นล่วงไป ใจมองหา
ใครคนหนึ่งคนนั้น หมั่นนำพา
ให้ก้าวพ้นธารน้ำตา ที่ตกใน
ไม่อาจอยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจเหงา
คำว่า"เรา"ช่างเขียนยาก กว่าสิ่งไหน
ฉันหวังเจอเธอคนนั้น อย่างมั่นใจ
จึงจะได้ใช้คำว่า"เรา" อย่างเข้ากัน
โปรดเถอะหนาอย่าช้า มาให้เห็น
อยากให้เป็นดั่งเช่น ในความฝัน
ต่างก็มีความรัก ฝากแบ่งปัน
อย่าให้เป็นเหมือนดั่งฉัน วันนี้เลย
bluesky
เมื่อหัวใจอ่อนล้า พาให้เหงา
เหมือนขาดสิ่งบางอย่าง เนิ่นนานเนาว์
ได้แต่เฝ้ารอให้เขา มาเติมเต็ม
เมื่อมองโลกวันใหม่ ให้หม่นหมอง
เฝ้าประคองฝนทั่ง เป็นดั่งเข็ม
แสนเหนื่อยหน่ายหัวใจ ไร้หวานเค็ม
ความโหยหาคอยแทะเล็ม กัดกร่อนใจ
มองอดีตครั้งเก่า ยังเฝ้าหลอน
จะกินนอนอยู่ยั้ง ถึงวันไหน
คนในฝันคนนั้น พลันเปลี่ยนไป
ตั้งตาคอยคนใหม่ ไม่โผล่มา
เหมือนสัญญาณชีวิต บิดเบือนเห็น
ทุกเช้าเย็นล่วงไป ใจมองหา
ใครคนหนึ่งคนนั้น หมั่นนำพา
ให้ก้าวพ้นธารน้ำตา ที่ตกใน
ไม่อาจอยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจเหงา
คำว่า"เรา"ช่างเขียนยาก กว่าสิ่งไหน
ฉันหวังเจอเธอคนนั้น อย่างมั่นใจ
จึงจะได้ใช้คำว่า"เรา" อย่างเข้ากัน
โปรดเถอะหนาอย่าช้า มาให้เห็น
อยากให้เป็นดั่งเช่น ในความฝัน
ต่างก็มีความรัก ฝากแบ่งปัน
อย่าให้เป็นเหมือนดั่งฉัน วันนี้เลย
bluesky