[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

เมื่อในโลกความเป็นจริง ใช่สิ่งฝัน
เป็นกลางวันไร้แสงจันทร์ มาฉายส่อง
ทุกชีวิตต่างดำเนิน ตามครรลอง
หนึ่งชีวิตมิอาจต้อง ใกล้ชิด สนิทเธอ

อีกทั้งไกลจนใจ เอื้อมไม่ถึง
ทุกวันจึงเป็นกลางวัน นั่นเสมอ
เหมือนว่ามีกำแพงกั้น ฉันละเมอ
จนคำเพ้อมากล้น ทนทุกข์ทรวง

เธออาจมีบางอย่าง ไม่อาจบอก
มันยิ่งตอกหัวใจ ให้ห่วงหวง
ฉันทนได้ในรักขม และลมลวง
ถึงแม้วัยจะเลยร่วง แล้วสิ้นไป

ทุกคืนค่ำคอยย้ำเตือน เดือนดาวนี้
ให้สถิตอยู่ตรงที่ เปล่งสีใส
ยามหลับตาพาสถิต ชิดดวงใจ
อย่าห่างหายลาลับไกล ก่อนจันทร์ลา



bluesky

<a href="http://www.youtube.com/v/LP5FJPoIhzw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/LP5FJPoIhzw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

อยากให้มี กลางคืน ไร้กลางวัน
อยากจะเห็น แต่จันทร์ ทุกวันหนา
อยากจะมี เธอใกล้ ในแววตา
อยากจะนอน นิทรา พาฝันไป

พร่ำวอนขอ ดวงดาว พร่างพราวฟ้า
ดาวกระพริบ ระยิบมา พาหวั่นไหว
เหมือนดาวรู้ อกนี้ มิมีใคร
ขอหลับใหล ในราตรี ที่มีดาว

เพราะในโลก ความจริง สิ่งมืดมน
หาสักคน มีไม่ ในใจสาว
เหลือแต่ความ สับสน หม่นใจร้าว
อาศัยแสง พร่างพราว ดาวพาฝัน

"ดิน"